Innlent | mbl | 29.9.2017 | 17:01 | Uppfært 20:59

„Ákærði á sér engar málsbætur“

Thomas Møller Olsen í Héraðsdómi Reykjaness. mbl.is/Eggert Jóhannesson

„Ákærði á sér engar málsbætur,“ segir í dómi Héraðsdóms Reykjaness sem kveðinn var upp í dag. Niðurstaða dómsins er að Thomas Möller Olsen, skipverji á togaranum Polar Nanoq, sæti nítján ára fangelsi fyrir að hafa myrt Birnu Brjánsdóttur 14. janúar og fyrir stórfellt fíkniefnabrot. Fátítt er að svo langir fangelsisdómar falli hér á landi.

Í dóminum kemur fram að Thomas hafi veist að Birnu með ítrekuðum höggum og tekið hana kröftugu kverkataki. Því næst hafi hann komið henni í vatn þar sem hún drukknaði. „Atlaga ákærða var því bæði afar hrottafengin og langdregin. Þá liggur einnig fyrir samkvæmt framansögðu að ákærði aðhafðist margt til þess að reyna að leyna broti sínu. Þá freistaði hann þess með framburði sínum fyrir dómi að varpa sök á skipsfélaga sinn,“ segir í dómnum.

Þessi atriði horfi til refsiþyngingar og vísaði dómurinn til 1., 2., 3. og 6. og 8. töluliðar 1. mgr. 70. gr. almennra hegningarlaga. Við refsimatið var einnig litið til þess að Thomas var einnig ákærður fyrir stórfellt fíkniefnalagabrot.

Hafna framburði um aðkomu Nikolajs

Héraðsdómur telur sannað að Birna hafi verið í bílaleigubíl sem Thomas hafði á leigu aðfaranótt 14. janúar sl. Vísaði dómurinn m.a. til rannsókna á blóði úr Birnu sem fannst í bílnum. Einnig telur dómurinn sannað að veist hafi verið að Birnu með ofbeldi í bílnum. Hún hafi ítrekað verið slegin í andlit og höfuð, hún hafi verið tekin kverkataki og hert að „með ofsafengnum hætti“ í langan tíma. Ennfremur telur dómurinn að á grundvelli rannsóknarniðurstaðna verði því slegið föstu að eftir árásina hafi brotaþola verið komið í vatn, sjó eða ferskvatn, rænulausri eða í það minnsta ósjálfbjarga, þar sem hún hafi drukknað með skjótum hætti.

Við aðalmeðferð málsins beindist málflutningur Thomasar að miklu leyti að Nikolaj, skipverja á Polar Nanoq, sem hann sagði hafa keyrt á brott með Birnu á bílaleigubifreið sem þeir höfðu umráð með, aðfaranótt 14. janúar sl., við Golfklúbb Kópavogs og Garðabæjar. Í forsendum dómsins segir að ekkert haldbært hafi komið fram í málinu sem styddi þessa frásögn Thomasar.

„Í því sambandi skal sérstaklega tekið fram að dómurinn telur að engu verði slegið föstu um það á grundvelli myndskeiðs úr eftirlitsmyndavél á húsi Golfklúbbs Kópavogs og Garðabæjar, sem staðsett er við Hnoðraholtsbraut, að þegar bílnum hafi verið ekið frá húsinu hafi enginn setið í hægra framsæti, svo sem byggt var á af hálfu ákærða við aðalmeðferð málsins,“ segir í forsendum dómsins. Í ljósi m.a. þessa taldi dómurinn að framburður Nikolaj fyrir dómi um atvik máls aðfaranótt 14. janúar sl., svo langt sem hann næði, hefði stoð í gögnum málsins og framburði annarra vitna og hafi þannig að sínu leyti verið trúverðugur.

Dómurinn telur framburð Thomasar um þrif á umræddum bílaleigubíl afar ótrúverðugan í ljósi rannsóknarniðurstaðna sem unnar voru um lífsýni og blóð í bílnum. Thomast bar því við að hann hefði þrifið bílinn vegna þess að í aftursæti hans væri æla. Telur dómurinn sannað að blóð var víða í bílnum auk ummerkja um blóð. Í framburði Thomasar kom fram að hann hefði ekki séð blóð þegar hann þreif bílinn að innan, en dómurinn telur þann framburð afar ótrúverðugan með hliðsjón af rannsóknarniðurstöðunum.

Kílómetrarnir enn óútskýrðir

Í dómnum segir að ekki hafi tekist að upplýsa hvernig brotaþola hafi verið komið þangað sem lík hennar hafi á endanum fundist. Telur dómurinn að miðað við skýringar á leim akstursleiðum sem ákæri hafi ekið bílaleigubílnum á meðan hann hafði hann á leigu, sé enn að lágmarki óútskýrður um 140 kílómetra akstur. Telur dómurinn ljóst að miðað við þær upplýsingar sem lagðar hafi verið fram að sú vegalengd nægi til þess að aka frá Hafnarfjarðarhöfn og á það svæði þar sem lík brotaþola fannst og aftur til baka. Einnig kemur fram að ákærði hafi fimm sinnum áður leigt bíl hér á landi og sé ekki alls ókunnugur á Suðvesturhorninu. Hann hafi enda oft ekið talsverðar vegalengdir hér á landi.

Í ályktunarorðum dómsins um fyrri ákærulið málsins, þ.e. manndráp, segir að eftir heildstætt mat á þeim atriðum sem rakin hafi verið, telji dómurinn sannað gegn neitun ákærða, svo ekki verði vefengt með skynsamlegum rökum, að hann hafi gerst sekur um þá háttsemi sem honum var gefin að sök í ákæru.

Gert að greiða foreldrunum miskabætur og útfararkostnað

Brjánn Guðjónsson og Sigurlaug Hreinsdóttir, foreldrar Birnu, fá bæði 3,5 milljónir króna í miskabætur, en Thomasi verður einnig gert að greiða Brjáni um 750 þúsund króna útfararkostnað. Í dómsniðurstöðunni segir að við mat á bótafjárhæðunum megi líta til þess að dóttir þeirra, tvítug að aldri, hafi verið „hrifin frá þeim fyrirvaralaust.“ Ákærða verður einnig gert að greiða foreldrum Birnu málskostnað, en að mati dómsins er hann hæfilegur 750 þúsund krónur til hvors þeirra um sig. Verjandi Thomasar fær rúmlega 20 milljónir króna.

„Sá langi tími sem leið frá hvarfi brotaþola og þar til hún fannst látin var óumdeilanlega til þess fallinn að auka enn á miska þeirra,“ segir í dómnum. „Sú mikla athygli og umfjöllun sem málið hefur hlotið var enn fremur til þess fallin að auka á miska foreldranna,“ segir í dómnum.