Fjórtán íslenskir jöklar, víða um land, minnkuðu undantekningarlaust á tímabilinu 1945-1960. Frá 1960 til 1994 voru þeir nærri jafnvægi eða að stækka en frá 1994 til 2010 rýrnuðu jöklarnir mjög hratt.
Eftir það hægði á rýrnuninni til muna og Öræfajökull bætti meira að segja við sig. Tímabili hægari rýrnunar lauk sumarið 2019 sem var íslenskum jöklum einkar óhagstætt.
Þetta kemur fram í grein eftir Joaquín Muñoz-Cobo Belart í nýjasta fréttabréfi Jöklarannsóknafélags Íslands. Hann flutti erindi um afkomu jöklanna og breytilega svörun þeirra við loftslagsbreytingum á vorfundi Jöklarannsóknafélagsins í gærkvöld. Fjarfundurinn var sendur út á jorfi.is.
Yfirlitið um jöklabreytingarnar er byggt á miklu magni fjarkönnunargagna. Meginuppistaða þeirra er safn loftmynda í fórum Landmælinga Íslands, að því er fram kemur í Morgunblaðinu í dag.