Framleiðsla íslenska neftóbaksins

Eina tóbaksverksmiðja landsins lætur lítið yfir sér. Hún er í tveimur herbergjum í lágreistri byggingu ÁTVR við Stuðlaháls. Þar er framleitt neftóbak samkvæmt áratugagamalli hefð.

Hrátóbakið kemur malað í 200 kílóa kössum frá Svíþjóð. Áður var það malað í stórri kvörn í húsnæði ÁTVR við Borgartún og var kvörnin svo hávær að hún var látin mala á nóttunni.

Hrátóbak

Hrátóbakið kemur malað í 200 kílóa kössum frá Svíþjóð. Áður var það malað í stórri kvörn í húsnæði ÁTVR við Borgartún og var kvörnin svo hávær að hún var látin mala á nóttunni.
Hrátóbakið kemur malað í 200 kílóa kössum frá Svíþjóð. Áður var það malað í stórri kvörn í húsnæði ÁTVR við Borgartún og var kvörnin svo hávær að hún var látin mala á nóttunni.
Eggert Ó. Bogason og Ásgrímur Stefánsson við hrærivélina sem blandar hrátóbakið með vatni, salti og pottösku.
Að blöndun lokinni er tóbakinu pakkað í loftþéttar eikartunnur. Það er síðan látið gerjast í sjö mánuði.
Ásgrímur Stefánsson er fyrrverandi bóndi. Hann segir að sömu lögmál gildi um verkun neftóbaks og góðs súrheys, loftþétting skipti öllu máli.
Við geymsluna harðnar í tunnunum. Neftóbakið er einn harður köggull og verður að moka því með malarskóflu í vél sem sigtar tóbakið fyrir pökkun.
Fyllt er á neftóbaksdósirnar í höndunum og vanur maður fyllir um þúsund dósir á dag. Verksmiðjan er í tveimur herbergjum í lágreistri byggingu á lóð ÁTVR við Stuðlaháls.
Vera Almeida við vélina sem var smíðuð til að hrista í tóbakshornin. Vélin hristir í hvert horn á 22 sekúndum. Ásgrímur Stefánsson og Eggert Ó. Bogason fylgjast með.