Stjórnvöld Íslands hafa vanrækt skyldu sína til að sjá til þess að hafrannsóknir við landið séu ætíð í fremstu röð. Kaupa verður skip í stað hafrannsóknaskipsins Bjarna Sæmundssonar og huga þarf strax að skipi til að taka við af Árna Friðrikssyni.
Þetta segir í ályktun Sjómannasambands Íslands, Félags skipstjórnarmanna, Félags vélstjóra og málmtæknimanna og Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi.
Skora þessi samtök á stjórnvöld að gera hið fyrsta bragarbót á flota Hafrannsóknastofnunar. Bent er á að lífríki sjávar og ástand fiskistofna skipti okkur Íslendinga meira máli en flestar aðrar þjóðir.
„Sjálfbær nýting auðlinda hafsins, sem byggist á vísindalegri ráðgjöf, er forsenda öflugs sjávarútvegs í nútíð og framtíð. Ábyrgð stjórnvalda og atvinnugreinarinnar að þessu leyti er rík,“ segir í ályktuninni.
„Hafrannsóknir við Ísland þarf að efla. Fyrsta sérsmíðaða rannsóknarskip Íslendinga kom til landsins árið 1967, Árni Friðriksson RE100. Þremur árum síðar, 1970, kom svo Bjarni Sæmundsson RE30 til landsins. Bjarni er enn í notkun, en kominn mjög til ára sinna, einangraður með asbesti og tímaspursmál hvenær honum verður lagt.“
Skipið hafi þjónað vel en aðstæður um borð séu ekki lengur boðlegar vísindalegum rannsóknum eða starfsmönnum.
„Um það þarf ekki að hafa mörg orð. Nýr Árni Friðriksson kom til landsins um mitt ár 2000 og hann er því að verða 20 ára.“
Vísað er að auki til þess að ný og betri tækni hafi rutt sér til rúms í hafrannsóknum á undanförnum árum. Sömuleiðis hafi sjónir manna beinst í auknum mæli að rannsóknum á breytingum sjávar og því sem er að gerast almennt í lífríki hafsins.
„Til Íslendinga er litið á alþjóðlegum vettvangi vegna málefna hafsins. Það er því ekki bara nauðsyn fyrir okkur að hafa nýjustu tækni tiltæka og boðleg skip, okkur ber skylda til að sjá til þess að hafrannsóknir við Ísland séu ætíð í fremstu röð. Þá skyldu höfum við því miður vanrækt.
Samtök þau sem undir þessa ályktun rita skora á stjórnvöld að gera hið fyrsta bragarbót á flota Hafrannsóknarstofnunar. Það verður að kaupa skip í stað Bjarna Sæmundssonar og það verður strax að fara að huga að skipi til að taka við af Árna Friðrikssyni. Með því móti tryggjum við að skilningur okkar á hafinu og lífverum þess aukist og þá einnig að umgengni verði með forsvaranlegum hætti. Þannig rísum við undir þeirri ábyrgð sem okkur er falin í umgengni við sjóinn. Í þeim efnum er betra að vita en hyggja.“