Norma McCorvey gegndi lykilhlutverki í einu þekktasta dómsmáli Bandaríkjanna árið 1973 þegar hæstiréttur Bandaríkjanna úrskurðaði að konur eigi rétt á að eyða fóstri, mál Roe gegn Wade. McCorvey lést í dag 69 ára að aldri á hjúkrunarheimili í Texas. Banamein hennar var hjartabilun, segir Joshua Prager, blaðamaður í New York, sem hefur skrifað um hana í Vanity Fair-tímaritið.
Samkvæmt niðurstöðu hæstaréttar Bandaríkjanna frá 22. janúar 1973 eiga konur rétt á að láta eyða fóstri þar til það hefur náð þeim þroska að geta lifað sjálfstæðu lífi utan líkama konunnar en það er áfangi sem fóstur ná yfirleitt á 22.-24. viku.
Úrskurðurinn er enn gífurlega umdeildur í Bandaríkjunum og margoft hefur verið reynt að fá honum hnekkt eða þá að fá hæstarétt til þess að þrengja túlkun sína.
Ráðlagt að ljúga til um þungun
Í júní árið 1969 uppgötvaði Norma L. McCorvey, þá 21 árs einstæð tveggja barna móðir, að hún væri þunguð af sínu þriðja barni. Hún vildi ekki eignast barnið enda buðu aðstæður hennar ekki upp á að hún gæti veitt barninu viðunandi heimilisaðstæður og var henni ráðlagt af vinum að gefa rangan vitnisburð um að henni hefði verið nauðgað því á þessum tíma var löglegt að fara í fóstureyðingu í Texasríki ef konunni hafði verið nauðgað eða ef þungunin ógnaði lífi hennar.
McCorvey ákvað að reyna þetta en áætlunin féll hins vegar um sjálfa sig þar sem ekki var um neina lögregluskýrslu að ræða um að henni hefði verið nauðgað. Hún ákvað því að fara á læknastofu sem framkvæmdi ólöglegar fóstureyðingar í Dalls í Texas en það rann einnig út í sandinn þar sem lögregla hafði lokað læknastofunni.
Árið 1970 ákváðu tveir lögmenn, Linda Coffee og Sarah Weddington, að taka mál McCorvey að sér og höfðuðu mál fyrir hennar hönd (undir dulnefninu Jane Roe) fyrir héraðsdómi í Dallas gegn Texasríki. Auk Roe höfðaði læknirinn James Hallford mál en í máli þeirra kom fram gagnrýni á lög ríkisins um að fóstureyðingar væru ólöglegar nema þungunin væri tilkomin vegna nauðgunar eða að þungunin gæti ógnað lífi móður. Töldu þau að lögin væru ekki nægjanlega skýr og erfitt gæti verið að ákvarða hvort viðkomandi félli undir ákvæði laganna.
Málið endaði fyrir hæstarétti eftir að héraðsdómur dæmdi Roe í vil og byggði niðurstöðu sína á níundu grein bandarísku stjórnarskrárinnar.
Hæstiréttur úrskurðaði (sjö gegn tveimur) 22. janúar 1973 að breyta ætti lögum Texas en Henry Wade, saksóknari í Dallas, fór með málið fyrir hönd Texasríkis. Niðurstaðan var því Roe (McCorvey) í vil en einungis að hluta lækninum í vil. Þann sama dag úrskurðaði hæstaréttur jafnframt að ríki gætu bannað fóstureyðingar á seinni hluta meðgöngu.
En síðar á ævinni, þegar hún varð mjög trúuð, fyrst mótmælandi en kaþólsk síðar, sagði hún að það hafi verið hennar stærstu mistök á lífsleiðinni að hafa tekið þátt í því að lögleiða fóstureyðingar. Hún reyndi síðar að fá niðurstöðu hæstaréttar hnekkt án árangurs.