Franskara verður það varla

Sigríður Björk Bragadóttir, matreiðslumaður og eigandi Salts Eldhúss, hefur mikið dálæti á frönskum kræsingum og er iðin við að leika listir sínar í eldhúsinu með franskar uppskriftir. Hún galdraði fram þessa dýrðlegu tarte tatin-eplaböku sem Frakkar elska. Hún er oft kölluð eplahvolfkakan.

Hér er búið að hvolfa henni niður á disk og sjá má að hún ber nafn með rentu þegar hún er kölluð eplahvolfkakan. mbl.is/Karítas

„Hún er mjög oft einn af þeim eftirréttum sem eru í boði á bistró-veitingahúsum í Frakklandi, sem bjóða upp á heimilislegan mat. Á hinum dæmigerða franska bistró, sem er gjarnan hverfisstaður þar sem boðið er upp á góða, hefðbundna franska rétti á sanngjörnu verði og gjarnan vel útilátna,“ segir Sigríður.

Sigríður segir að sagan á bak við bökuna sé afar skemmtileg.

„Tatin-systur nokkrar, sem ráku hótel og veitingastað við helstu veiðilendur hefðarfólksins í Sologne-héraði í Loire-dalnum á seinni hluta nítjándu aldar, buðu upp á mjúka, karamelliseraða eplaböku í eftirrétt á veitingastaðnum sínum. Eitt sinn, á háannatíma, uppgötvaðist að eplin, smjörið og sykurinn, sem höfðu verið sett í form og í ofninn, voru langleiðina bökuð en í hamaganginum hafði gleymst að setja deigið í formið. Snör handtök björguðu þessu og deiginu var einfaldlega skellt ofan á og svo bakað áfram. Þegar bakan var tilbúin var henni einfaldlega hvolft á disk og borin fram þannig.“

Svona lítur þessa dásamlega baka út þegar hún kemur út úr ofninum. mbl.is/Karítas

Sendi bakara í njósnaleiðangur

„Eigandi Maxim’s í París, sem staddur var á veitingastað þeirra systra ásamt fyrirfólki, hreifst af þessum eftirrétti og bað systurnar um uppskriftina en þær neituðu. Hann dó nú ekki ráðalaus heldur sendi bakara frá Maxim’s í njósnaleiðangur, dulbúinn sem garðyrkjumann, til að komast að því hvernig bakan var gerð. Bakarinn kom sér fyrir við glugga á eldhúsinu og komst að leyndarmálinu við bökugerðina. Eigandi Maxim’s var samt ekki alveg samviskulaus og kenndi eftirréttinn við þær Tatin-systur, tarte tatin. Það var síðan margrómaður matarkrítiker sem setti uppskriftina á prent, gaf út og kynnti matgæðingum Parísarborgar og víðar,“ bætir Sigríður við.

Eplin í bökunni eru í aðalhlutverki enda karamellukennd, bökuð í smjöri og sykri í langan tíma. Innihaldið er ekki flókið, fjögur hráefni: epli, sykur, smjör og hveiti. „Frakkar bjóða alltaf upp á sýrðan rjóma með bökunni enda sýrði rjóminn þeirra flauelsmjúkur og feitur og algjört nammi. Ég hef borið fullfeitan sýrðan rjóma með og þá bragðbættan með örlitlum sykri og vanillu. Bakan er bökuð í formi sem er heilt, ekki lausbotna því þá getur karamellan lekið úr forminu, og er 24 cm á breidd og 5 cm hátt,“ segir Sigríður að lokum og deilir hér uppskriftinni með lesendum.

Frakkar elska tarte tatin- eplabökuna og einfaldleikinn heillar. Eplin leika aðalhlutverkið í þessari dýrð. mbl.is/Karítas