fös. 19. jślķ 2024 20:17
Bįšir neitušu sök og sökušu hvor annan um gįleysi.
Brutu hegningar­lög og al­žjóša­siglinga­reglur

Hérašsdómur Reykjavķkur kvaš upp dóm yfir tveimur karlmönnum ķ sķšasta mįnuši fyrir aš brjóta gegn hegningarlögum og alžjóšasiglingareglum. Žeir hlutu tveggja įra skiloršsbundinn dóm. Žį er žeim gert aš greiša allan sakarkostnaš.

Mennirnir tveir höfšu mįnudagskvöldiš 17. įgśst įriš 2020 siglt óskrįšum haršbotna slöngubįt og óskrįšri sęžotu, meš ógętilegum hętti į ytri höfn Reykjavķkur sem leiddi til žess aš slöngubįturinn og sęžotan rįkust saman.  

Einn faržegi sem var um borš ķ sęžotunni kastašist frį borši viš įreksturinn og hlaut opiš beinbrot į lęrlegg og skurš į fótlegg. 

Var aš sigla og leika sér

Annar įkęršu sagši ķ skżrslutöku fyrir dómi aš fyrir óhappiš hefši hann, įsamt öšrum, veriš aš sigla og leika sér į sęžotu. Sagši hann aš brotažoli, sem var žį um borš ķ slöngubįtnum, hefši viljaš fara hring meš honum, sem hann samžykkti. 

Žegar brotažoli fór um borš ķ sęžotuna kvašst įkęrši hafa fariš yfir helstu öryggisatriši meš henni. Brotažoli var hins vegar ekki ķ sjóbśningi heldur björgunarvesti, en įkęrši hefši ekki tekiš eftir žvķ ķ fyrstu. Įkęrši hefši žvķ sagt aš žaš vęri betra aš hśn fęri aftur ķ slöngubįtinn til aš blotna ekki. Hann sigldi žį af staš aš slöngubįtnum og tók krappa beygju. 

Įkęrši sigldi aš Engey, sem hann sagšist žurfa aš gera til aš nį žeirri beygju sem hann žurfti. Žį hefši mešįkęrši veriš aš koma śr krappri beygju og įkęrši nįlgašist hann. Hann kvašst hafa ętlaš sjį hvort žeir gęfu ekki fęri į aš nįlgast, en svo virtist ekki vera. Žį hefši hann ekki gert sér grein fyrir hvaš mešįkęrši vęri aš gera sem hann lżsti sem fķflaskap. 

Įkęrši virtist įtta sig į žvķ aš žaš yrši įrekstur sem hann kvašst ekki hafa getaš afstżrt. Hann sagši aš ef mešįkęrši hefši haldiš sinni stefnu óbreyttri hefši enginn įrekstur oršiš. 

Spuršur virtist įkęrši ekki žekkja alžjóšlegar siglingareglur. 

Benda hvor į annan 

Įkęršu eru ekki į sama mįli um hvor žeirra beri sök. Žeir neita bįšir sök og benda hvor į annan. Žį saka žeir hvor annan um gįleysi viš siglingar og ašgęsluleysi gagnvart hvor öšrum. 

Mešįkęrši sagši fyrir dómi aš hann hefši veriš ķ skemmtisiglingu meš vinahjónum sķnum.  Hann kvašst ekki hafa séš žegar brotažoli fór um borš ķ sęžotuna en sagšist hafa séš į eftir žeim, en fljótlega hefšu žau horfiš.

Hann sigldi žį einn hring en kvašst hvergi hafa séš įkęrša. 

Skömmu sķšar hafi hann heyrt kallaš „hann er aš stefna į okkur“ og „ertu aš reyna aš keyra ķ veg fyrir okkur?“ Įkęrši hefši žį beygt undan og misst sjónar į mešįkęrša.

Skömmu sķšar hefši hann heyrt sęžotuna nįlgast į vinstri hönd, hann hefši žį haldiš įfram sinni leiš og veriš kominn ķ sömu stöšu og įšur. Stuttu sķšar hefši mešįkęrši komiš į móti honum og fariš ķ veg fyrir hann. 

Įkęrši sagšist ekki hafa bśist viš honum į žessum staš og aš hann hefši ķ framhaldinu reynt aš koma sér frį honum, sem hann kvašst ekki geta gert žar sem annar bįtur hefši veriš į hans hęgri hönd. 

Hefši veriš hęgt aš afstżra įrekstrinum

Aš mati dómsins var sannaš aš mennirnir tveir hefšu ekki gętt aš feršum hvor annars. En tveimur sekśndum fyrir įreksturinn voru įkęršu į töluveršri ferš. 

Žį er tališ aš hęgt hefši veriš aš afstżra įrekstrinum hefšu bįšir ašilar fylgt siglingareglum sem į hafinu gilda.

Dóminn ķ heild sinni mį sjį meš žvķ aš smella hér

til baka