Eins og margir ašrir var Įrni Baldursson aš vonast til žess aš žetta sumar yrši ekki hręšilegt, žegar kemur aš laxveiši. Yrši bara svona frekar lélegt. „Svo kemur bara žessa bomba. Žaš er stórglęsilegt,“ segir hann ķ Dagmįlsžętti sem birtur var fyrr ķ vikunni.

Hann segir nįttśruna vera aš borga til baka eftir góša umgengni Ķslendinga viš įrnar. Regluverkiš hér į landi og hvernig gengiš er um įrnar sé žaš besta ķ heimi, „mķnus fiskeldi.“

Įrni bendir į aš vķša megi ķ dag hirša einn smįlax į dag en sķfellt fleiri geri žaš ekki margir veišimenn sleppi öllum fiski. „Ekki einu sinni laxaplast ķ skottinu,“ og allir eru įnęgšir meš žetta.

Ķ vištalsbrotinu sem fylgir meš fréttinni ręšir Įrni žį įnęgjulegu stöšu sem komin er upp ķ laxveišinni į Ķslandi. Nś stefnir ķ langžrįš gott veišiįr eftir fimm léleg įr. Žetta gerist į sama tķma og laxveišin ķ Noregi hefur hruniš. Įrni Baldursson var gestur Dagmįla į mįnudag og fór hann žar yfir žį stöšu sem blasir viš. Hruniš ķ Noregi žarf kannski ekki aš koma į óvart žegar horft er į stöšuna. Veišimenn drepa hįtt hlutfall af žeim fiski sem veišist og gildir žį einu hvort um er aš ręša stórlax eša ekki. 

Rķk netaveišihefš er ķ Noregi og net eru ķ flestum fjöršum og žar verša mikil afföll įšur en laxinn nęr ķ ferskvatn. Flestir firšir Noregs eru žar aš auki meš sjókvķaeldi og žar um žarf laxinn aš fara. Fyrst sem seiši į leiš į fęšuslóš ķ hafinu og svo aftur žegar hann heldur heim til aš tryggja nęstu kynslóš Atlantshafslaxins.

Vištališ ķ heild sinni er ašgengilegt fyrir įskrifendur Morgunblašsins.