Flokkur Marine Le Pen hefur óneitanlega sýnt þolinmæði og þrek undir forystu hennar. Þegar Ríkisútvarpið kallar menn til sín í einhverri undarlegri örvæntingu ræða saman maðurinn af „fréttastofunni” og sá sem oft er kallaður til, þegar gefa þarf frönskum stjórnmálum einhæfar einkunnir. Sá talar jafnan um „harðan hægri flokk,” en eins og allir vita sem fylgjast með eru „harðir vinstrimenn” eða „öfgasinnaðir vinstrimenn” hvergi til.
Viðmælandinn var í öngum sínum, rétt eins og sá af fréttastofunni, í hvílík vandræði franska þjóðin hefði komið sér. Hvorugur þessara tveggja sem töluðu einum rómi, eins og þeir væru staddir í pólitískri umræðu í sértrúarsöfnuði, vakti athygli á því að nú um allnokkra hríð hefur flokkur Le Pen stækkað hratt og örugglega í hverjum kosningum á fætur öðrum og fyrir nokkru til dæmis fengið frábæra kosningu til þjóðþingsins. Eftir að almenningur hafði búið við þá útkomu um hríð virðist hann hafa ákveðið eftir
...