Af háttalykli, veðri og trylltum dansi

Gunnar Hólm Hjálmarsson yrkir um það sem margir hugsa:

Úti geng og elginn veð

í afar daufri glætu.

Ég hef bara sjaldan séð

svona mikla vætu.

Þá Pétur Stefánsson:

Sólin lækkar, lengist skugginn,

litur himins orðinn grár.

Ég segi ykkur heldur hnugginn;

„það haustar snemma nú í ár.“

Kári Erik Halldórsson bætir við:

Lands vors sómi