Óli Björn Kárason
Ég veit ekki hvort er verra, að sæmilega þekkt fólk sem af einhverjum ástæðum vill hasla sér völl í stjórnmálum líti á stjórnmálaflokka sem hilluvöru sem best sé að velja út frá því hvar mestu möguleikarnir eru á þingmennsku eða að stjórnmálaflokkarnir telji það eftirsóknarvert að fá þekkt fólk á framboðslista óháð skoðunum þess eða hugsjónum. Framboðslistar verða eins konar gluggaskreytingar sem eiga að heilla kjósendur. Hvort tveggja grefur undan lýðræðinu, þurrkar út skilin milli stjórnmálaflokka, enda hugsjónir settar út í horn. Kerfishugsunin nær yfirhöndinni.
Hætta er sú að stjórnmálamaðurinn breytist í embættismann – teknókrata sem forðast samkeppni hugmynda og nálgast samfélagið eins og hvert annað verkfræðilegt verkefni. Allt er skilgreint sem úrlausnarverkefni og nefndir og ráð taka við. Áskorunum er mætt með
...