Af Eddu, skriðum og rímnaskáldum

Það er sannkölluð veisla að lesa nýútkomna bók Magnúsar Sigurðssonar Glerþræðina, þar sem hann grefur upp eða leggur þræði úr fortíðinni inn í híbýli nútímans. Þetta er holl lesning, áhrifarík og á köflum leitrandi skemmtileg. Á einum stað er rifjað upp ljómandi ljóst skáldamál höfundar Lexicon poeticum:

„Edda prýðir“ allir lýðir segja.

En hana brúka ofmjög er

eins og tómt að éta smér.

Á meðal þráðanna sem hann sækir eru deilur „ómenntaðra sveitaskálda og skólagenginna poeta“, þar sem markalínan lá „á milli átthagarómantískrar fortíðarhyggju gömlu bændamenningarinnar og róttækra framtíðarsjónarmiða borgarastéttar sem nú var tekin að