Úr ólíkum áttum
Ögmundur Jónasson
ogmundur@ogmundur.is
Víkingur Heiðar Ólafsson sagði einhvern tímann frá því í sjónvarpsspjalli um tónlist hve mikla æfingu það gæti kostað að ná fram agnarsmáu blæbrigði við flutning á tónverki, svo smáu og einföldu að það væri jafnvel kunnáttumanni illgreinanlegt. Þegar listamanninum hefði hins vegar tekist að ná þessu blæbrigði á sitt vald merktu það allir. Ekki bara þeir sem væru vel að sér í tónlist og heyrðu og skildu, nei, líka þeir sem lítið þekktu til tónfræða – kynnu sáralitið ef þá nokkuð á þær nótur sem verið væri að glíma við.
Þar fannst mér talað til mín sem er enginn músíkant. Þó veit ég að þegar ég hlusta á Víking Heiðar leika á píanó er ég að hlusta á afburðalistamann. Svona er listin. Við vitum þegar
...