Af skeggi, korgi og ástum

Skarphéðinn Ásbjörnsson bregður á leik í limru:

Að elskast var Önnu vel gefið,

hún alveg gat sætt sig við slefið.

En oft hreyrðist org,

augun stútfull af korg.

Því Tobbi hann tók svo í nefið.

Vísnagáta liðinnar viku barst sem endranær frá Páli Jónassyni í Hlíð á Langanesi:

Vex á fótum hesta hér,

hluti þaksins nafnið ber,

á gömlum lykli einnig er,

orðið löngu grátt á