Undir verndarvæng mennta- og barnamálaráðherra hefur fátækt íslenskra barna vaxið um 44%. Lestrarfærni þeirra hefur hrakað gríðarlega og talið er að um helmingur drengja útskrifist úr grunnskóla með lélegan lesskilning eða jafnvel ólæsir.
Skerðingarofbeldið gagnvart öldruðum og öryrkjum heldur áfram. Hundrað einstaklingar deyja árlega ótímabærum dauða vegna fíkniefnasjúkdóma og yfir 700 manns bíða örvæntingarfullir eftir því að komast að á sjúkrahúsinu Vogi. Allt þetta í einu ríkasta landi í heimi. Í landi tækifæranna eins og Sjálfstæðisflokkurinn nefnir það.
Forgangsröðun fjármuna hjá þessari ríkisstjórn undanfarin sjö ár hefur sýnt að hinn almenni borgari, venjulegt fólk í landinu, getur étið það sem úti frýs. Einstæðar mæður örvænta á samfélagsmiðlum yfir því hvernig þær eigi að gefa börnum sínum hollan mat þegar þær hafa aðeins nokkur þúsund krónur á viku til ráðstöfunar. „Ég hef 20.000 kr. á mánuði, 5.000 kr. á
...