Ingólfur Ómar sendi mér gamansaman póst um helgina:
Undan freistni oft ég læt
allt í himnalagi.
Alltaf finnst mér syndin sæt
þó samviskan mig nagi.
Gátan er sem endranær eftir Pál Jónasson í Hlíð:
Geymt í honum gullið var,
góður upp úr súru,
orðið merkir afleitt far,
engan hafa konurnar.
Guðrún Bjarnadóttir leysir gátuna:
Úr pungi mínum gull upp gróf
og gæðahrútspung kýs á þorra.
Fínt að hafa pungapróf,
og pung í klofi bræðra vorra.
Lausnarorðið er pungur, segir Úlfar
...