Í kvikmyndinni Ljósvíkingar eru mannlegar tilfinningar í brennidepli; gleði, sorg, ótti, kærleikur, hugrekki og brennandi ástríða. Á hátíðarfrumsýningu í vikunni var oft mikið hlegið en myndin kallaði líka fram tár á hvörmum. Sagan er um djúpa vináttu, stöðu okkar sem þjóðar og trans mál og er óhætt að segja að blaðamanni hlýnaði um hjartaræturnar við áhorfið.
Bolvíkingurinn Snævar Sölvi Sölvason sýnir nú stærstu mynd sína til þessa. Hann notar fólk úr sínu nærumhverfi á Ísafirði sem fyrirmyndir einhverra persónanna, auk þess sem hann sækir eldivið í eigin reynslu af störfum í veitingageiranum og sjávarútvegi.
„Ég var snöggur uppvaskari, enda vanur að vinna í akkorði þegar ég vann við að slægja,“ segir Snævar og brosir.
Hugmyndina að sögunni sjálfri
...