„Margir hvalastofnar eru ekki lengur í hættu. Steypireyður er enn sorglega fáséð en bati til að mynda hrefnu-, langreyðar- og hnúfubaksstofna er ein af þeim fréttum sem of lítið hefur verið fjallað um undanfarna tvo áratugi,“ segir Daniel Hannan, þingmaður breska Íhaldsflokksins á Evrópuþinginu í grein sem hann ritar á vefsíðu bandaríska dagblaðsins Washington Examiner þar sem hann tekur upp hanskann fyrir hvalveiðar.
Daniel Hannan, þingmaður breska Íhaldsflokksins á Evrópuþinginu, segir andstöðu við hvalveiðar aðallega byggjast á tilfinningasemi.
mbl.is/Árni Sæberg
Hannan bætir við að kannski sé ástæðan sú svartsýni sem nánast þykir skylda að tileinka sér í dag. Hvalveiðibannið, sem sett var á níunda áratug síðustu aldar, hafi að miklu leyti þjónað sínu hlutverki. Þingmaðurinn minnir hins vegar á að bannið hafi aðeins verið hugsað sem tímabundin ráðstöfun. Réttlæting þess hafi verið vernd dýra en ekki tilfinningasemi. Engu að síður væri sú fordæming, sem ákvörðun Japana um að hefja hvalveiðar í atvinnuskyni á ný á dögunum hefði mætt, nær eingöngu tilfinningalegs eðlis.
„Stjórnmálamenn sem fordæma Japan eru samviskusamlega að endurspegla afstöðu almennings í heimalöndum þeirra. Kjósendur þeirra eru andsnúnir þeirri hugmynd að í lagi sé að veiða hvali af prinsippástæðum. Dýravernd hefur lítið með það að gera. Sama hversu stórir hvalastofnar yrðu myndu flestir áfram leggjast gegn því að þeir væru drepnir og borðaðir,“ segir Hannan. Það sé ekki vegna þess að hvalir séu fallegir.
Hins vegar telji margir hvali vera gáfaðri en önnur dýr. Þingmaðurinn segir hins vegar ekkert benda til þess í raun að hvalir séu gáfaðri dýr en til að mynda svín. Hins vegar sjái fólk upp til hópa ekkert að því að borða svínakjöt. Málið snúist um tilfinningar fyrst og síðast. Japanar hafi tekið fullkomlega rökrétta ákvörðun um að bregðast við stækkandi hvalastofnum með því að draga aðeins úr takmörkunum á hvalveiðum. Hvernig sem á málið sé litið sé líf og dauði hvals sem veiddur sé ekki eins slæmt hlutskipti og líf og dauði húsdýra.
Hins vegar segir Hannan, að líkt og Japanar séu að upplifa um þessar mundir í kjölfar ákvörðun sinnar, vegi tilfinningar gjarnan þyngra en skynsemin í heimsmálunum.