Ein af þeim þremur tegundum, sem Japanar hófu að veiða í atvinnuskyni fyrr í dag, á það á hættu að hverfa af yfirborði jarðar. Undirstofnar hinna tveggja tegundanna eru heldur ekki í góðu ástandi, segja sérfræðingar.
„Í dag er besti dagurinn,“ sagði Yoshifumi Kai, formaður japanska smábátahvalveiðasambandsins, þar sem hann horfði á hvalveiðimenn draga rúmlega átta metra langa hrefnu á land í bænum Kushiro í Norður-Japan í dag.
Aðeins nokkrum klukkustundum áður höfðu fyrstu japönsku skipin haldið til veiða í atvinnuskyni, en þær hafa ekki verið leyfðar í landinu í 31 ár.
„Við náðum að veiða góðan hval. Hann á eftir að verða ljúffengur,“ bætti Kai við, í samtali við blaðamann AFP, og brosti.
Ódaun lagði frá gapandi gini hvalsins, sem var hífður með neti af bátnum og aftan á vöruflutningabíl. Skorið hafði verið á maga hans á sjó úti til að veita burt mestu af blóðinu, sem halda á kjötinu fersku í lengri tíma.
Enn seytlaði þó blóð af dauðum hvalnum og niður á bryggjuna, en athugulir vinnumenn voru fljótir að skola það í burtu, og hræið um leið. Að því loknu flykktust hvalveiðimenn að, í hvítum stígvélum og með hvíta hjálma á höfði, og helltu hver á fætur öðrum japönsku hrísgrjónavíni - sake - yfir dýrið. Gömlum hefðum samkvæmt.
Eftir að stjórnvöld Japans sögðu sig úr Alþjóðahvalveiðiráðinu í lok síðasta árs, tilkynntu þau að alls yrði heimilt að veiða 227 af þessum stærstu dýrum jarðar til desemberloka í ár.
Dýrin 227 eru af þremur tegundum, en heimilt er nú að veiða 150 skorureyðar, 52 suðurhvelshrefnur og 25 sandreyðar. Þær síðastnefndu eru í útrýmingarhættu, samkvæmt úttekt Alþjóðanáttúruverndarsambandsins IUCN, sem hefur metið ástand yfir hundrað þúsund mismunandi dýra og jurta.
Sandreyður, sem nær yfirleitt 20 metra lengd og er stærsta tegund hvala á eftir steypireyði og langreyði, var einnig uppistaða þeirra veiða sem Japanar sögðust stunda í vísindaskyni frá því snemma á þessari öld og fram til ársins 2017.
Undirstofnar hinna tveggja tegundanna hafa heldur ekki verið metnir í góðu ástandi, eins og áður sagði, þótt yfirtegundirnar flokkist fjær útrýmingu en sandreyðurin gerir.
Spurður út í gagnrýni náttúruverndarsinna og annarra sem látið hafa sig málið varða, segir Kai að hvalveiðimenn séu ekki að gera neitt rangt.
„Við höfum ekkert til að skammast okkar fyrir.“