„Kúnstin að kunna að nýta gamlar lausnir rétt“

Sævar Birgisson, framkvæmdastjóri Skipasýnar, hefur langa reynslu af hönnun fiskiskipa …
Sævar Birgisson, framkvæmdastjóri Skipasýnar, hefur langa reynslu af hönnun fiskiskipa og segir það mjög sérhæft viðfangsefni enda skipin flókin og búin miklum búnaði. mbl.is/Árni Sæberg

Fram­kvæmda­stjóri Skipa­sýn­ar seg­ir mikla sér­hæf­ingu fel­ast hönn­un fiski­skipa. Um er að ræða flók­in skip sem hlaðin eru mikl­um búnaði enda þurfa þau að vera fjöl­hæf og geta veitt, fram­leitt og fraktað.

Þetta er allt af flott­ustu gerð,“ seg­ir Sæv­ar Birg­is­son, fram­kvæmda­stjóri Skipa­sýn­ar, um nýj­an Bald­vin Njáls­son GK 400 sem fyr­ir­tækið hef­ur hannað fyr­ir Nes­fisk ehf. á Reykja­nesi. Stefnt er að því að skipið hefji veiðar árið 2022. Um er að ræða flaka- og frysti­tog­ara sem er 66 metra lang­ur og 16 metra breiður. Þá mun tog­ar­inn hafa 580 fer­metra vinnslu­dekk, 1.720 rúm­metra lest og tog­kraft­ur­inn nema 67 tonn­um.

Sæv­ar seg­ir tals­verða vinnu hafa farið í að hanna lest­ina og bretta­kerfi. Þá sé kerfið svipað og í Sól­bergi ÓF-001. „Það er sort­erað og svo er allt sett á bretti uppi á dekki. Allt er á brett­um í lest­inni og svo er neðri lest,“ út­skýr­ir hann. „Þetta er allt af full­komn­ustu gerð. Mér skilst að vinnslu­kerfið verði frá Optim­ar.“

Nýr Baldvin Njálsson GK 400.
Nýr Bald­vin Njáls­son GK 400. Teikn­ing/​Skipa­sýn

Spurður hvort mikl­ar breyt­ing­ar hafi átt sér stað í hönn­un skipa af þess­ari gerð und­an­far­in ár seg­ir hann vissu­lega svo að breyt­ing­ar hafa orðið en eng­ar bylt­ing­ar. „Stóra breyt­ing­in er að bretta fisk­inn á dekki og vöru­hót­elið sér um að flokka eft­ir vör­u­núm­er­um og safna þeim á bretti í lest­inni. Þetta spar­ar al­veg óskap­lega vinnu og mikla pen­inga í landi. Þetta er vinna sem er unn­in uppi á kaja þegar landað er úr eldri skip­un­um. Í Bald­vini er tölvu­búnaður sem sér um að flokka þetta eft­ir vör­u­núm­er­um og svo fer það niður í lest og þar er lyft­ari sem stafl­ar þessu upp. Það er mik­il erfiðis­vinna sem er far­in út því lönd­un úr svona flaka­tog­ara er um­fangs­mikið verk­efni, það þarf mik­inn mann­skap til þess að setja á bretti til út­flutn­ings. Þarna er þetta bara klárt og er tekið beint úr skip­inu, sett í gám, strika­merkt og til­búið.“

Sér­hæfð hönn­un

„Það er ekki óal­geng­ur meðgöngu­tími um eitt ár frá því að menn byrja að spá þangað til þeir eru komn­ir með eitt­hvað í hend­urn­ar, teikn­ing­ar og bún­ir að tala við skipa­smíðastöðvarn­ar. Stund­um er þetta lengri tími,“ svar­ar Sæv­ar aðspurður hversu lang­an tíma hönn­un­ar­ferlið tek­ur.

Hann seg­ir meðal ann­ars áskor­un í skipa­hönn­un hversu mikl­ar regl­ur gilda um þessi skip. „Það bæt­ast stöðugt við alls kon­ar regl­ur. Það þarf fullt af sér­fræðing­um til þess að sinna þessu, ég er nú eig­in­lega orðinn of gam­all til að fylgj­ast með þessu öllu,“ seg­ir Sæv­ar og hlær.

„Í eðli sínu er hönn­un á fiski­skipi – það sem við köll­um venju­leg­an tog­ara – mjög sér­hæfð. Þetta eru skip sem er mjög vanda­samt að hanna. Þetta er alls ekki eins og fjölda­fram­leidd­ir bát­ar eða flutn­inga­skip. Þetta eru flók­in skip með mikl­um búnaði. Frakt­skip þarf aðeins að flytja vör­ur á milli staða en fiski­skip þarf bæði að veiða, fram­leiða og frakta,“ út­skýr­ir hann og bæt­ir við að það sé ekki ein­falt að hanna þessi skip og mörg sjón­ar­mið sem þurfi að huga að.

Sæv­ar seg­ir það vissu­lega svo að sí­fellt séu ný tæki og búnaður sem þarf að taka til­lit til í hönn­un­ar­ferl­inu en þó ekki endi­lega þannig að það þurfi að finna upp hjólið. „Kúnst­in er nú kannski stund­um að kunna að nýta gaml­ar lausn­ir rétt. Nýj­ustu bát­arn­ir sem við hönn­um eru Páll Páls­son ÍS-102 og Breki VE-61. Það hef­ur mikið verið talað um skrúf­una á þeim skip­um. Bara það að stækka skrúf­una um einn metra get­ur sparað 20 til 30% af ork­unni. Það er ekk­ert nýtt í því, það er hund­göm­ul þekk­ing. Ann­ars eru svona skip ein alls­herj­ar mál­efni. Ein­tóm­ar mála­miðlan­ir að flétta sam­an lausn­ir svo vel fari.“ Ljóst er að ef bætt er við á ein­um stað þarf að draga úr á öðrum. „Það er ekk­ert ókeyp­is í þessu. All­ar ýkj­ur geta verið hættu­leg­ar, það hafa all­ir lent í því.“

Það er margt að ger­ast í þróun á fram­drifs­kerf­um fyr­ir skip svipað og er að ger­ast í bíla­flot­an­um, að sögn Sæv­ars. Þá sé orkuþörf um borð í fiski­skip­um mun meiri og mik­il­vægt að skera niður út­blást­ur frá jarðeldsneyti. „Tvinn vél­ar og um­hverf­i­s­vænna eldsneyti er í mik­illi þróun og véla­fram­leiðend­ur eru að kepp­ast við að bjóða um­hverf­i­s­vænni búnað. Aus­us ehf. er að smíða bát eft­ir okk­ar hönn­un sem verður knú­inn áfram af raf­magns­mótor, með svo­kölluðu diesel-electric fram­drifs­kerfi, til­búið fyr­ir raf­hlöður þegar þróun á þeim hef­ur náð því stigi að þau séu not­hæf til fisk­veiða.“

Skipa­smíðastöðvar upp­spretta tækni­manna

Fram­kvæmda­stjór­inn það hugs­an­lega tæki­færi í skipa­hönn­un hér á landi, en að ríki veru­leg­ur skort­ur á nýliðun og mik­il þekk­ing hef­ur glat­ast í gegn­um árin. „Það eru nokk­ur fyr­ir­tæki eft­ir á Íslandi en það eru ekki marg­ir í þessu. Við misst­um út mikla upp­sprettu tækni­manna í skipa­smíðum þegar skipa­smíðastöðvarn­ar þurrkuðust út. Það eru eng­ar skipa­smíðastöðvar nema þess­ar sem fjölda­fram­leiða þessa smá­báta úr trefjaplasti. Það er ör­ugg­lega telj­andi á fingr­um annarr­ar hand­ar sá fjöldi skipa­tækni­fræðinga sem hafa út­skrif­ast á síðustu tíu árum. Þegar ég hóf störf við þetta voru þetta fjór­ir á hverju ári sem komu nýir inn í þetta. Þess­ar skipa­smíðastöðvar eins og Stál­vík, Þor­geir og Ell­ert á Akra­nesi og Slipp­stöðin á Ísaf­irði, Stykk­is­hólmi, það þurfti mikið af tækni­mönn­um í þess­ar stöðvar.

Þetta eru ör­fá­ar hræður sem eft­ir eru og við höf­um ekki mannafla til þess að taka að okk­ur alls­herj­ar teiknipakka. Það þarf að klára nokk­ur hundruð skjöl á nokkr­um mánuðum og til þess þarftu tugi tækni­manna. Þetta hef­ur þró­ast þannig á und­an­förn­um ára­tug­um að þessi frum­hönn­un á skip­un­um og gerð klassa­teikn­inga hef­ur færst frá skipa­smíðastöðvun­um yfir í ráðgjaf­ar­fyr­ir­tæki. Aðallega í þessi norsku stóru fyr­ir­tæki, Skip­stekn­isk og Kongs­berg, þeir selja all­an pakk­ann. Ef­laust eru tæki­færi fyr­ir ein­hverja inn­an grein­ar­inn­ar, en til þess þarf þá mannafl­ann,“ seg­ir Sæv­ar.

„Hins veg­ar þekkj­um við fiski­skip­in og erum góðir í að hanna tog­ara, fersk­fisk­tog­ara sér­stak­lega og kunn­um aðeins á frysti­tog­ara, vinnslu­skip og upp­sjáv­ar­skip. Þetta kunn­um við og við get­um hannað þessi skip og skilað gögn­um sem eru nægj­an­leg fyr­ir skipa­smíðastöðvar til þess að gefa verð í skip­in.“

Láta ís­lensk verk­efni duga

„Við höf­um verið hepp­in hér hjá Skipa­sýn að menn hafa treyst okk­ur. Við höf­um verið að hanna tækni­lega báta hér heima en svo er alltaf eitt og eitt verk­efni fyr­ir Rússa. Fyr­ir nokkr­um árum vor­um við með stórt verk­efni fyr­ir fé­lag í Bangla­dess. Það voru smíðaðir fimm tog­ar­ar í sam­starfi við Dani og Íslend­inga. Við lát­um okk­ur al­veg duga okk­ur ágætu kúnna á Íslandi og höf­um nóg að gera þó við séum ekki stöðugt að teikna ný skip þó það sé gam­an,“ út­skýr­ir fram­kvæmda­stjór­inn sem bend­ir á að hér á landi sé aðeins lít­ill kjarni starfs­manna hjá fyr­ir­tæk­inu.

Um alda­mót­in stofnaði Skipa­sýn fé­lagið Shipcon í Póllandi, en aðeins fimm til tíu pró­sent af starf­semi þess fé­lags teng­ist verk­efn­um Skipa­sýn­ar, að sögn Sæv­ars. „Við stofnuðum þetta gagn­gert vegna þess að við sáum fram á það að yrðu eng­ir skipa­tækni­menn á Íslandi.“ Hjá fé­lag­inu í Póllandi starfa um 70 starfs­menn og sinna þeir verk­efn­um um alla Evr­ópu. „Þeir starfa al­veg sjálf­stætt og hafa sín eig­in verk­efni og bjarga sér al­veg án þess að við séum að mata þeim verk­efni. [...] En þeir geta verið mik­il­væg­ur stuðning­ur við starf­sem­ina okk­ar hér með því að vinna stærri teikn­ingapakka sem fylg­ir því að klára hönn­un á skipi, und­ir okk­ar eft­ir­liti.“

Viðtalið við Sæv­ar var fyrst birt í 200 míl­um, sér­blaði Morg­un­blaðsins um sjáv­ar­út­vegs­mál, 20. des­em­ber.

Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur:
Nán­ar um málið
í Morg­un­blaðinu
Áskrif­end­ur:
Fleira áhugavert
Afurð Dags. Meðalverð
Þorskur, óslægður 25.3.25 575,09 kr/kg
Þorskur, slægður 25.3.25 690,32 kr/kg
Ýsa, óslægð 25.3.25 321,65 kr/kg
Ýsa, slægð 25.3.25 225,56 kr/kg
Ufsi, óslægður 25.3.25 210,93 kr/kg
Ufsi, slægður 25.3.25 245,78 kr/kg
Undirmálsufsi, óslægður 19.3.25 11,00 kr/kg
Undirmálsufsi, slægður 21.1.25 249,00 kr/kg
Djúpkarfi 17.3.25 188,00 kr/kg
Gullkarfi 25.3.25 287,14 kr/kg

Fleiri tegundir »

25.3.25 Einar Guðnason ÍS 303 Lína
Ýsa 2.508 kg
Þorskur 2.212 kg
Steinbítur 187 kg
Hlýri 17 kg
Keila 15 kg
Samtals 4.939 kg
25.3.25 Björg EA 7 Botnvarpa
Karfi 14.173 kg
Ýsa 1.328 kg
Samtals 15.501 kg
25.3.25 Bergur VE 44 Botnvarpa
Ýsa 13.086 kg
Þorskur 2.892 kg
Skarkoli 718 kg
Þykkvalúra 440 kg
Karfi 282 kg
Samtals 17.418 kg

Skoða allar landanir »

Fleira áhugavert
Afurð Dags. Meðalverð
Þorskur, óslægður 25.3.25 575,09 kr/kg
Þorskur, slægður 25.3.25 690,32 kr/kg
Ýsa, óslægð 25.3.25 321,65 kr/kg
Ýsa, slægð 25.3.25 225,56 kr/kg
Ufsi, óslægður 25.3.25 210,93 kr/kg
Ufsi, slægður 25.3.25 245,78 kr/kg
Undirmálsufsi, óslægður 19.3.25 11,00 kr/kg
Undirmálsufsi, slægður 21.1.25 249,00 kr/kg
Djúpkarfi 17.3.25 188,00 kr/kg
Gullkarfi 25.3.25 287,14 kr/kg

Fleiri tegundir »

25.3.25 Einar Guðnason ÍS 303 Lína
Ýsa 2.508 kg
Þorskur 2.212 kg
Steinbítur 187 kg
Hlýri 17 kg
Keila 15 kg
Samtals 4.939 kg
25.3.25 Björg EA 7 Botnvarpa
Karfi 14.173 kg
Ýsa 1.328 kg
Samtals 15.501 kg
25.3.25 Bergur VE 44 Botnvarpa
Ýsa 13.086 kg
Þorskur 2.892 kg
Skarkoli 718 kg
Þykkvalúra 440 kg
Karfi 282 kg
Samtals 17.418 kg

Skoða allar landanir »