Sautján skipstjórnarmenn sem starfa hjá Samherja segjast vera nú án stéttarfélags í kjölfar þess að Félag skipstjórnarmanna tók ákvörðun um að kæra eigin félagsmann til lögreglu í kjölfar hópsmits um borð í Júlíusi Geirmundssyni í október. Þá telja þeir að umræðan um málið hafi skaðað ímynd sjómannastéttarinnar.
Kveðjast þeir í yfirlýsingu, sem birt var á vef Samherja í dag, ekki ætla að leggja mat á mál skipstjórans á Júlíusi Geirmundssyni enda mun er „málið í sínum rétta farvegi – í Sjóprófum.“
Hins vegar hafi það verið „afleitt að okkar eigið félag, Félag skipstjórnarmanna, lagðist svo lágt að kæra eigin félagsmann til lögreglu vegna framagreinds máls og er því beinn aðili að því. Fyrir vikið erum við skipstjórnarmenn án málsvara og stéttarfélags um þessar mundir um allt það er varðar aðbúnað og vinnulag um borð í fiskiskipum. Félagið okkar hefur dæmt sig úr leik í þeirri umræðu.“
„Það hlýtur að vera einsdæmi að stéttarfélag fari þá leið að kæra eigin félagsmann og einungis einn eða tveir menn hjá félaginu komi að þeirri ákvörðun. Öllum er ljóst að mál Júlíusar Geirmundssonar hefði alltaf farið þá leið sem það fór, þ.e. til lögreglu og svo í Sjópróf. Stéttarfélög annarra í áhöfninni hefðu örugglega farið þá leið til að leita réttar skjólstæðinga sinna.“
Gefi ranga mynd
Skipstjórnarmennirnir telja þá mynd sem teiknuð hefur verið upp í fjölmiðlum af sjómennsku og vinnu um borð fiskiskipa sé röng. „Skipstjóri eða stýrimaður rekur engan til vinnu ef viðkomandi treystir sér ekki til þess. Það er hin gullna regla sem er í hávegum höfð til sjós.“
Þá hafi verið varpað fram þeirri mynd „að hreinlega sé farið illa með menn til sjós og að þeir séu réttlitlir eða réttlausir um borð. Slíkar rangfærslur er eitthvað sem við getum ekki sætt okkur við, því ekkert er fjær sanni.“ Bent er á að betri líðan starfsmanna til sjós stuðli að „betri móral, betri umgengni, aukna vellíðan, minni veikindi og færri slys.“
„Okkur er mjög umhugað um heill og heilbrigði allra í áhöfninni. Áhöfnin er ein órofa liðsheild. Hótanir og hervald koma þar hvergi við sögu,“ segja þeir að lokum.