Stofnvísitala þorsks hefur lækkað töluvert frá árinu 2017 þegar hún mældist sú hæsta frá upphafi haustmælingarinnar og er nú svipuð því sem hún var árin 2008-2009, að því er fram kemur í tilkynningu á vef Hafrannsóknastofnunar. Þar segir að ástæðu lægri vísitölu í ár megi rekja til að minna fékkst af 35-75 sentímetra þorski við stofnmælingu stofnunarinnar sem fram fór 4. október til 3. nóvember.
Árgangar þorsks frá 2020 og 2021 mældust rétt um meðalstærð í stofnmælingu. Reyndist fæða þorsks fjölbreytt en magn loðnu, rækju og ísrækju í mögum þorsks hefur minnkað á síðari árum.
„Stofnvísitala ýsu hefur farið hækkandi frá 2017 en vísitala ufsa hefur farið lækkandi frá árinu 2018. Vísitala gullkarfa var svipuð og í fyrra eftir lækkun fyrri ára. Vísitala djúpkarfa sýndi jákvæða þróun en vísitölur grálúðu og blálöngu breyttust lítið miðað við nokkur fyrri ár og eru undir meðaltali tímabilsins,“ segir í tilkynningunni.
Fleiri stofnar í sögulegu lágmarki
Vísitala gulllax er sú hæsta sem mælst hefur í haustralli en aðra sögu er að segja af stofnum hlýra, tindaskötu, sandkola, langlúru, þykkvalúru, skrápflúru og hrognkelsis sem eru í sögulegu lágmarki. Þá hefur verið léleg nýliðun gullkarfa, djúpkarfa og blálöngu undanfarin ár og er vísitala nýliðunar grálúðu er enn lág og undir meðaltali tímabilsins þrátt fyrir hækkandi gildi undanfarin tvö ár.
„Magn flestra brjóskfiska minnkaði eða stóð í stað frá fyrra ári. Vísitölur margra djúpfiskategunda sem er að mestu að finna í hlýja sjónum suðvestur og vestur af landinu stóðu í stað eða lækkuðu miðað við nokkur fyrri ár og stofn slétthala hefur verið í sögulegu lágmarki undanfarin þrjú ár,“ segir í tilkynningu Hafrannsóknastofnunar.