Til að stuðla að því að Íslendingar hefji á ný veiðar á túnfiski er í undirbúningi að breyta lögum svo útgerðum verði heimilt að taka á leigu sérhæfð erlend skip til þessara veiða. Ísland hefur umtalsverðar heimildir til veiða á bláuggatúnfiski, en talið er að þær gætu rýrnað eða horfið þar sem íslensk skip hafa ekki stundað þessar veiðar á síðustu árum.
Á samráðsgátt stjórnvalda er greint frá því að atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið áformi að leggja fram frumvarp til laga um breytingar á lögum um stjórn fiskveiða og fleiri lögum vegna mögulegra veiða á bláuggatúnfiski. Gert er ráð fyrir að ákvæðin verði tímabundin bráðabirgðaákvæði sem miðuðu að því að heimilt væri í þessum sérstöku aðstæðum sem uppi eru að veiðiheimildir séu ekki nýttar að íslenskir aðilar gætu tekið á leigu erlent skip til veiðanna, eingöngu til veiða á bláuggatúnfiski samkvæmt heimildum frá Atlantshafs-túnfiskveiðiráðinu (ICCAT).
Heimildir íslenskra skipa til veiða á túnfiski hafa aukist síðustu ár og var kvóti Íslendinga á síðasta ári 225 tonn. Til samanburðar var hann tæplega 37 tonn 2015 og hefur aukist með hverju árinu síðan.
Íslensk skip hafa ekki stundað beinar veiðar á túnfiski síðustu ár, en árin 2014-2016 sótti Jóhanna Gísladóttir GK, skip Vísis hf. í Grindavík, á túnfiskmið djúpt suður af landinu. Árið 2014 veiddi skipið 122 fiska eða 22,2 tonn úr sjó, 2015 veiddust 155 fiskar eða 27 tonn og 2016 veiddust 17 fiskar eða 3,1 tonn. Flest undanfarin ár hafa nokkrir túnfiskar komið sem meðafli á makrílveiðum.
Í nóvember var fjallað um stóran flota asískra skipa á túnfiskveiðum um 200 mílur suður af Vestmannaeyjum. Þar voru um 30 sérútbúin línuskip sem gætu verið um 50 sólarhringa að sigla af miðunum til heimahafnar í Japan eða Suður-Kóreu. Aflinn er frystur um borð og var talið að um 50 til 60 skip hafi verið á túnfiskveiðum á Norður-Atlantshafi.
Fiskinn má finna víða um Atlantshafið og er hrygningarsvæðið í Miðjarðarhafi og Karíbahafi en þaðan syndir fiskurinn um hafið og hefur meðal annars ratað alla leið norður með Noregi.