„Stóra ástæðan fyrir því að ekki hafi tekist að semja eru kröfur í kringum auknar lífeyrisgreiðslur. Þá verða menn að hafa í huga að launakerfi sjómanna er með allt öðrum hætti en allra annarra launþega á Íslandi. Þarna er hlutaskiptakerfi og eiga sjómenn því sinn fasta hlut í aflaverðmætunum,“ segir Ólafur Helgi Marteinsson, framkvæmdastjóri Ramma hf. og formaður Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi.

Þetta er meðal þess sem fram kemur í viðtali við Ólaf í blaði 200 mílna sem fylgdi Morgunblaðinu um helgina.

„Öfugt við allar aðrar greinar eru hagræðingarmöguleikar vegna tæknibreytinga á skipum nánast engir. Þannig að við getum ekki eins og aðrar atvinnugreinar aukið tæknistigið og fækkað starfsfólki til að auka hagræðingu. Viðbótargreiðslur í lífeyrissjóð þýða það að þá minnkar hlutur útgerðarinnar. Krafa sjómanna er sem sagt að fá stærri hluta af kökunni án þess að menn geta hagrætt á móti. Þessi eðlismunur gerir það að verkum að þetta er mjög snúið að leysa,“ útskýrir hann.

Hann segir þó ávallt von um að hægt sé að ná sátt eins lengi og fulltrúar sjómanna og útgerða halda áfram að hittast og ræða saman.

Tengdar fréttir

Kjaramál sjómanna

Djúpkarfakvótinn tryggði laun sjómanna

• Verðlagsstofuverð þorsks hækkar mikið
• „Þetta er hrein og klár misnotkun“
• Sjómönnum tryggt 54% meira fyrir þorskinn
• „Er þetta réttlát skipting?“

» Fleiri tengdar fréttir