Jóhann Ægir Halldórsson á línubátnum Degi ÞH stundar sjóinn stíft ásamt félaga sínum, Gunnari H. Jóhannssyni, en báðir hófu þeir sjómennsku ungir að árum.
„Við förum út og leggjum línuna hvenær sem veður leyfir en síðustu daga í nóvember hefur verið fínt sjóveður. Við erum með 30 bala, svona 10 til 15 þúsund króka,“ sagði Jóhann í viðtali í síðasta blaði 200 mílna, en þeir félagar landa öllu á Fiskmarkað Þórshafnar. Veiði hefur verið ágæt þegar gefur á sjó. Hann segir verðið þokkalegt fyrir góðan fisk, ýsuverð er þó frekar lélegt. Dagur er 15 tonna plastbátur, Gáski, og aðstaða um borð mjög þægileg en fiskmarkaðskörin passa t.d. beint í lest hans.
Þeir sjá sjálfir um að stokka upp línuna og beita svo frístundir eru fáar, nema á bræludögum. Hann segir aðstæður í höfninni stundum erfiðar fyrir smábáta yfir vetrartímann. „Í kuldatíð frýs allt í höfninni svo það þarf að keyra upp bátinn til að brjótast í gegnum krapa og ís, við verðum stundum hálffastir hér í höfninni vegna þess,“ sagði hann og telur úrbóta þörf.
Jóhann Ægir og Gunnar gera línuna klára fyrir næsta róður.
mbl.is/Líney Sigurðardóttir
Jóhann, sem aldrei hefur unnið við annað en sjómennsku, segir það merkilegt að hann sé nánast alltaf sjóveikur í byrjun. Hann lætur það ekki stoppa sig enda eru íslenskir sjómenn kjarnakarlar. Á sjómennskuferlinum hefur Jóhann séð ýmsar breytingar gegnum tíðina, einkum segir hann greinilegt hversu mikið alls konar regluverk hefur aukist, öllum til trafala og ama.
Þeir félagar á Degi halda ótrauðir áfram að sækja sjóinn langleiðina fram að jólum ef veður og markaður leyfa, sagði Jóhann, sem kominn var í beituskúrinn ásamt Gunnari félaga sínum, byrjaðir að fást við línuna.
Síðasta blað 200 mílna má nálgast hér.