Í bréfi lögmanns Hvals hf. til ríkislögmanns segir að fyrirtækið sé til viðræðu um að aðilar komi sér saman um aðila sem fengnir væru til að leggja mat á tjón félagsins í formi utanmatsréttargerðar án þess þó að bindandi væri fyrir hvorn aðila.
Þess er óskað að meðferð málsins verði hraðað eftir föngum. Segir Hvalur að ekki þurfi að fjölyrða um „þau geigvænlegu áhrif sem ákvörðun ráðherra hefur haft á félagið, ásamt þeim fjölmörgu einstaklingum og fjölskyldum sem í hlut eiga“, eins og komist er að orði í bréfinu.
Orðið fyrir stórfelldum tekjumissi
Hvalur telur blasa við að félagið hafi orðið fyrir stórfelldum tekjumissi af því að hafa ekki getað veitt langreyðar meðan á banninu stóð og síðar hagnýtt. Einnig hafi félagið orðið fyrir stórfelldum fjárútlátum vegna ákvörðunar ráðherrans.
Til frádráttar bótum geti komið þau útgjöld sem spöruðust á meðan bannið varði, einkum vegna launakostnaðar og breytilegs kostnaðar. Fram er tekið í bréfinu að Verkalýðsfélag Akraness líti svo á að einstaklingar eigi launakröfur á hendur Hval vegna þess tíma sem hvalveiðibannið stóð yfir og sama geri Félag skipstjórnarmanna. Sé sú forsenda rétt hafi það eðli málsins samkvæmt áhrif á útreikning skaðabótakröfu. Ef starfsmennirnir yrðu ekki taldir eiga kröfu á Hval, þá hlytu þeir að eiga kröfu á hendur íslenska ríkinu, enda hafi ákvörðun ráðherra valdið þeim tekjutapi með tilheyrandi búsifjum.
Engar fjárhæðir eru nefndar í bréfinu, en nefna má að Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, hefur lýst því yfir að hann telji að fjárhæð skaðabótakröfunnar geti orðið á milli tveir og fjórir milljarðar króna vegna þress skaða sem fyrirtækið og starfsmenn þess urðu fyrir, að hans mati.
Nánar er fjallað um málið í Morgunblaðinu í dag.