Þangað sem fæstir fara

Fátt er verra á ferðalögum en að vera umkringd öðrum ferðamönnum. Sem betur fer eru enn til lönd í heiminum sem bjóða upp á ævintýralega áfangastaði en eru ekki yfirfull af ferðamönnum. Hvernig væri að fara á framandi slóðir, þangað sem nærri enginn fer?

Paradís kafara

Austur-Tímor er fyrsta þjóðin sem fékk sjálfstæði á þessari öld, árið 2002. Landið, sem er aðeins 15.410 ferkílómetrar, er í dag öruggt en allir innviðir eru í lamasessi og vegir lélegir. Landið var undir stjórn Portúgala frá sextándu öld fram til 1975 en eftir það laut það stjórn Indónesíu. Við tóku áratugir sem einkenndust af ófriði og ofbeldi en friður ríkir nú í þessu landi sem telur rúmlega milljón manns.

Í Austur-Tímor getur ferðamaðurinn notið þess að kafa í undirdjúpunum og ferðast um landið sem fáir heimsækja. Mynd/Thinkstock

Aðeins um sextíu þúsund ferðamenn koma þangað árlega. Ef þú keyrir meðfram ströndinni er ólíklegt að þú rekist á annan ferðamann, en nauðsynlegt er að leigja bíl þar sem almenningssamgöngur eru ekki góðar. Landið er mjög dýrt að heimsækja; bæði er mjög dýrt að komast þangað og eins eru hótel og uppihald líka í hærri kantinum.

Ferðamenn eru margir hverjir að kanna undirdjúpin en landið er paradís fyrir kafara, enda í miðju kóralrifi á milli Indónesíu og Ástralíu.

Sómalíland fyrir ævintýragjarna

Sómalía er ekki ferðamannaland, enda einn hættulegasti staður heims; stríðshrjáð land þar sem óöld og ofbeldi er daglegt brauð. Margar þjóðir vara þegna sína við ferðalögum þangað vegna ofbeldis og mannrána. Hins vegar er horn á Sómalíu sem öruggt er að heimsækja og nefnist Sómalíland. Það er fyrrverandi breskt yfirráðasvæði í norðvesturhluta Sómalíu.

Fornar hellamyndir heilla ferðamenn sem fara til Sómalílands. mynd/Thinkstock

Í Sómalíu eru nánast engir túristar; aðeins hermenn og blaðamenn. En í Sómalílandi, sem er ekki viðurkennt sjálfstætt ríki, finnur þú nokkra ævintýragjarna ferðalanga. Vinsælt er að skoða þar fornar hellamyndir. Þar er hægri umferð en samt sem áður eru bílar þar með stýrið hægra megin.

Undir hans vökula auga

Það er ekkert sérlega vinsælt að ferðast til Norður-Kóreu, enda kommúnistaríki með einræðisherra við stjórnvölinn. Þar hefur tíminn staðið í stað síðan Kóreustríðinu lauk fyrir tæpum 70 árum og býr almúginn við sára fátækt. Það er ýmislegt að sjá í Norður-Kóreu en stjórnvöld passa vel upp á að gestir sjái aðeins það sem þau vilja að þú sjáir.

Í Pyongyang eru margar styttur af leiðtoganum. Ferðamenn eiga að leggja blóm við stytturnar. Mynd/Thinkstock

Aðeins um fimmtán þúsund manns ferðast þangað árlega enda ekki alveg hættulaust. Ferðamenn fá allir leiðsögumann og fara ekkert án hans. Samtöl geta verið hleruð, símar á hótelum mögulega líka og fólk getur átt von á að farið sé inn á hótelherbergi og einkamunir skoðaðir. Í þessu landi hlýða þegnar í blindni og verða ferðamenn að fylgja reglunum eða sleppa því að fara ella. Forvitni gæti kostað þig fangelsisvist og jafnvel lífið. Ferðamenn munu finna fyrir miklum áróðri. Í höfuðborginni Pyon- gyang eru víða stórar styttur og risaveggspjöld af leiðtogunum. Eitt af því sem ferðamenn verða að gera er að sýna virðingu sína með því að leggja blóm á jörðina og hneigja sig fyrir framan styttur af Kim Il Sung og Kim Jong-il. Ferðamenn mega taka ljósmyndir, en ávallt undir vökulu auga leiðsögumannsins.

Hnúfubakar og svín

Í Kyrrahafinu er eyjaklasinn Tonga. Eyjarnar eru 169 talsins og þar af eru 96 byggðar. Þetta litla konungsríki er mitt á milli Nýja-Sjálands og Havaí. Árlega heimsækja um sextíu þúsund ferðamenn eyjarnar. Ef þú átt leið þar um skaltu ekki sleppa því að synda með hnúfubökum; það verður ógleymanleg reynsla. Einnig er hægt að snorkla, synda í hellum, sigla og veiða svo eitthvað sé nefnt.

Svínin á Tonga leita út í sjó eftir æti. Mynd/thinkstock

Á nokkrum af eyjunum muntu sjá sjón sem þú sérð hvergi annars staðar; svín sem vaða út í sjó í leit að sjávarfangi. Svínin eru víst lunkin við veiðarnar.

Gósenland víns

Moldóva, land sem liggur á milli Úkraínu og Rúmeníu, hefur hingað til ekki laðað til sín marga ferðamenn, þótt þeim fari ört fjölgandi. Landið er gósenland vínakra með hæðum og hólum en engum fjöllum. Hæsti tindurinn nær aðeins 400 metrum. Þarna er að mestu töluð rúmenska en einnig rússneska.

Orheiul Vechi í Moldóvu er klaustur frá 13. öld. mynd/Thinkstock

Í Moldóvu má finna stærsta vínsafn heims, Milestii Mici, sem er í 200 kílómetra löngum undirgöngum. Einnig má þar finna fjölda hella og hægt er að skoða klaustrið Orheiul Vechi frá 13. öld og létta á sálu sinni og syndum.

Dyrnar að helvíti

Túrkmenistan er land í Mið-Asíu með landamæri að Afganistan, Íran, Kasakstan og Úsbekistan og strandlengju við Kaspíahaf. Sækja þarf um vegabréfsáritun en aðeins um sjö þúsund ferðamenn koma til Túrkmenistan á ári hverju. Í höfuðborginni Ashgabat eru fleiri marmarabyggingar en í nokkurri annarri borg heims, eða 543 talsins, og margar þessara bygginga standa auðar.

Logandi gígurinn er sjón að sjá. mynd/Thinkstock

Í Karakum-eyðimörkinni má finna manngerðan glóandi gíg sem kallast Dyrnar að helvíti. Hann myndaðist við gassprengingu og hefur logað í u.þ.b. hálfa öld. Hægt er að bóka ferðir þangað og gista í tjöldum undir stjörnuhimni við gíginn en það er víst stórkostleg sjón að næturlagi.

Með prinsum í bjór

Þrátt fyrir að vera í miðri Evrópu sækja ekki margir Liechtenstein heim. Aðeins um sjötíu þúsund ferðamenn koma þangað ár hvert. Ein ástæða gæti verið sú að þar er engan flugvöll að finna og þurfa ferðamenn að koma keyrandi frá Austurríki eða Sviss. Landið er aðeins 160 ferkílómetrar að stærð og íbúar eru 38.000.

Liechtenstein er talið eitt öruggasta land heims en þar var síðast framið morð árið 1997. Landið er svo lítið að hægt er að skoða það á einum degi, en þar má finna kastala, fjöll og góðan mat, þar á meðal Michelin-staðinn Torkel.

Prinsarnir bjóða öllum í bjór á þjóðhátíðardegi Liechtenstein í kastalagarði sínum. mynd/Thinkstock

Á hverju ári á þjóðhátíðardegi landsins býður hans hátign prins Hans-Adam III. og sonur hans prins Alois, öllum íbúum landsins í bjór í kastalagarði einum. Liechtenstein er þekkt fyrir falleg fjöll og skíðamennsku, fjarri ys og þys skíðastaða í nágrannalöndunum.

Hákarlar í tærum sjó

Djíbútí er lítið land í Austur-Afríku á því svæði sem nefnist horn Afríku. Það á landamæri að Erítreu í norðri, Eþíópíu í vestri og suðri og Sómalíu í suðaustri. Mjög fáir vita nokkuð um þetta land og það eru nánast engir ferðamenn þarna, en aðeins um 70 þúsund manns sækja landið heim árlega. Það er synd því þarna er landslagið ótrúlegt og þrátt fyrir óöld í löndunum í kring ríkir þarna friður.

Hægt er að synda með hákörlum í Djíbútí. mynd/Thinkstock

Hægt er að keyra í gegnum eyðimörk að uppþornaða stöðuvatninu Abbe, þar sem upprunalega Apaplánetumyndin var kvikmynduð. Einnig er hægt að láta sig fljóta í Assal-vatni sem hefur afar hátt saltmagn. Svo er tilvalið að synda með hákörlum og leika sér í tærum sjó.