Ekki fá háan gagnareikning eftir ferðalagið

Snjallsíminn er afskaplega góður ferðafélagi: hann vísar okkur leiðina á áfangastað, hjálpar til við leitina að áhugaverðum verslunum, söfnum og veitingastöðum, reiknar út gengið, leyfir okkur að ganga frá innritun í flug á leiðinni á völlinn, vekur okkur blíðlega á morgnana og spilar öll uppáhalds lögin okkar til að gera ferðalagið enn ævintýralegra.

En snjallsíminn þarf á gögnum að halda, og geta megabætin verið dýr í útlandinu. Ekki þarf að hafa áhyggjur af gagnanotkuninni þegar ferðast er innan EES enda mælist hún eins og notkun á Íslandi, en utan Evrópu getur það eitt að opna leiðsöguforritið kostað nokkur hundruð, og jafnvel nokkur þúsund krónur.

Þannig má áætla að ef Google Maps er notað til leiðsagnar í klukkustund sæki síminn um 5 MB af gögnum. Þegar verðskrá íslensku farsímafyrirtækjanna er skoðuð kemur í ljós að algengt verð á einu stöku megabæti er um og yfir 100 kr, en í sumum löndum kostar megabætið um 2.400 kr, og hægt að finna lönd þar sem verðskráin fer allt upp í rétt tæpar 3.000 kr. Myndi þá kosta um 15.000 kr að hafa Google Maps í gangi í klukkutíma, s.s. á leiðinni frá flugvelli upp á hótel.

Daglegur gagnaskammtur

Ein leið til að spara er að kaupa svk. „ferðapakka“ hjá símafyrirtækjunum. Hjá Vodafone kostar ferðapakkinn 990 kr á dag og eru þá 500 MB innifalin og kostar ekkert að hringja símtöl til Íslands eða innan landsins sem heimsótt er. Síminn rukkar sléttar 1.000 kr á dag, 10 kr fyrir hverja símtalsmínútu og fylgja 500 MB með í pakkanum.

Ferðapakkinn er bara í boði í sumum löndum, og mismunandi á milli símafyrirtækja hvaða lönd eru í pakkanum. Kostar daggjaldið í mörgum tilvikum einn þriðja af því sem það myndi kosta að sækja eitt megabæt.

Frjáls eins og innfæddir

Önnur sparnaðarleið er að kaupa frelsiskort á áfangastaðnum. Hentar þessi lausn vel fyrir lengri dvalir (og ætti þá að vera hagkvæmari en ferðapakka-áskrift) eða ef ætlunin er að heimsækja landið oft. Breytilegt er eftir löndum hversu auðvelt er að kaupa símafrelsi og í sumum tilvikum þarf að framvísa vegabréfi og mögulega bíða stutta stund eftir að kortið fari í gang. Oftast má finna verslanir við útgang flugvalla sem selja frelsiskort en það getur borgað sig að gera stutta leit á netinu áður en haldið er í hann, til að sjá hvaða símfélag býður besta verðið og hefur besta dreifikerfið.

Þeir sem ekki nenna að skipta um kortið í símanum geta líka oft tekið netpung á leigu á flugvöllum og fylgir þá gagnaáskrift með. Netpungurinn er hentugur m.a. að þv í leyti að margir geta tengst sama tækinu, en gæta þarf að því að rafhleðsla pungsins tæmist ekki.

Indverskir piltar taka sér hlé frá störfum og grípa til símans. Hjá einu íslensku símfyrirtæki kostar megabætið á Indlandi röskar 700 kr. AFP

Hægt að komast upp með margt með skjáskotum

Þriðja sparnaðarleiðin er einfaldlega að sækja gögnin áður en lagt er í hann, eða yfir þráðlaust net þar sem það er í boði (s.s. uppi á hótelherbergi), og hafa annars slökkt á gagnatengingu símans í útlandinu. Kortaforrit eins og Google Maps bjóða upp á þann möguleika að hlaða kortum niður í minni símans, og þó að ekki sé hægt að biðja forritið um að veita leiðsögn án nettengingar þá nýtist kortið til að rata í rétta átt, þökk sé GPS-búnaði símans. Þá má taka skjáskot af t.d. flugupplýsingum, rafrænum flugmiða, heimilisfangi hótels og leiðarlýsingu leiðsöguforrits. Þarf þá bara að fletta skjáskotunum upp í myndasafninu.

• Blogga um frétt