„Á Laugaveginum er tiltölulega auðvelt að hlaupa svona lengi. Landslagið og umhverfið er svo frábært að það er auðvelt að gleyma sér og hugsa um eitthvað annað. Stundum er hugurinn tómur og maður er bara að hugsa um að hreyfa sig og halda áfram.“ Þetta segir Höskuldur Kristvinsson, ofurhlaupari og læknir í samtali við mbl.is.
Höskuldur, sem er 71 árs gamall, hljóp Laugavegshlaupið í tuttugasta sinn um helgina, en hann tók fyrst þátt í hlaupinu árið 1998. Hann segir að hlaupið um helgina hafi gengið ágætlega, það hafi verið nokkuð kalt, en brautin hafi verið býsna góð.
Höskuldur segir að hlaupið hafi vaxið mikið síðan hann hljóp Laugavegshlaupið í fyrsta skipti. Þegar hann hljóp það fyrst árið 1998 voru aðeins í kringum 70 þátttakendur, en í ár fyllist hlaupið á hverju ári. 600 manns geta tekið þátt í hvert skipti.
Síðan 1998 hefur Höskuldur aðeins misst af hlaupinu fjórum sinnum, og hefur nú hlaupið það árlega í 15 ár.
„‚Ég hef verið býsna heppinn og ekki átt við nein meiðsli að stríða, bara minni háttar meiðsli sem hafa ekki tekið mig úr þjálfun í lengri tíma. Ég hleyp yfirleitt með hnéhlíf á öðru hnénu, þá líður mér betur eftir hlaup, en annars er ég bara býsna góður.“
Höskuldur tók þátt í sínu fyrsta maraþoni árið 1986 í New York, og síðan hafi hann hlaupið í fleiri og lengri hlaupum. Hann hefur hlaupið fjölda ofurmaraþona, meðal annars í hundrað kílómetra hlaupum í kringum Hvítfjall á landamærum Frakklands og Ítalíu, og 100 mílna hlaupi í Ohio í Bandaríkjunum. Þá hefur hann tekið þátt í ofurmaraþonum í Svíþjóð, og fjölda járnkarla, hvort sem það séu einfaldir, tvöfaldir eða þrefaldir járnkarlar.
Í október 2014 keppti Höskuldur í þreföldum járnkarli, þar sem hann synti 11,8 kílómetra, hjólaði 540 kílómetra, og hljóp 126,6 kílómetra, allt á 59 klukkutímum og 44 mínútum.
„Maður er ekki viss hvernig maður á að skýra þetta út,“ segir Höskuldur um það hvers vegna einhver myndi viljugur hlaupa slíkar vegalengdir. „Þetta er eins og fjallagarpurinn sem fór fyrst á Everest. Þegar hann var spurður hvers vegna í ósköpunum hann væri að þessu var svarið; fjallið er þarna, það þarf að fara upp það.“