Rænd þrítugsaldrinum

Sky Fer­reira er með dul­ar­fyllri kon­um í popp­heim­um. Hún fékk fljúg­andi start með fyrstu breiðskífu sinni árið 2013 en sára­lítið hef­ur verið að frétta síðan. Nú full­yrðir söng­kon­an hins veg­ar að önn­ur breiðskífa sín komi út síðar á þessu ári. 

„Það er aðallega skúff­andi hversu breitt bilið á milli platn­anna minna er orðið. Ég var rænd þrítugs­aldr­in­um. Fólk tal­ar um mig eins og að ég sé göm­ul herfa núna. Það er mein­fyndið en af því að ég birti ekki stans­laust mynd­ir af mér, bú­ast marg­ir við því að ég líti ennþá út fyr­ir að vera 18 ára. Ég er ekki kom­in með hrukk­ur en samt sem áður hef ég gengið í gegn­um margt. Það sést ábyggi­lega!“

Óhjá­kvæmi­legt er að staldra aðeins við þessi orð banda­rísku popp­söng­kon­unn­ar Sky Fer­reira í viðtali við breska blaðið The Guar­di­an á dög­un­um. Það hef­ur sann­ar­lega gengið á ýmsu í henn­ar lífi, sem enn er til þess að gera stutt – hún verður ekki nema þrítug 8. júlí.

Fyr­ir þá sem ekki muna, kom Fer­reira eins og storm­sveip­ur inn á sviðið fyr­ir rúm­um ára­tug. Eins og verður sí­fellt al­geng­ara, þá vakti hún fyrst at­hygli bráðung fyr­ir lög sem hún samdi og flutti á sam­fé­lags­miðlin­um Myspace. Plötu­út­gáf­an Par­loph­o­ne samdi í fram­hald­inu við Fer­reira og tvær EP-plöt­ur litu dags­ins ljós, 2011 og 2012. Báðar inni­héldu þær elektrón­ískt dan­spopp að hætti húss­ins og fengu býsna góða dóma.

Einnig fyr­ir­sæta og leik­kona

 Á þess­um tíma var hún einnig far­in að hasla sér völl í fyr­ir­sætu­brans­an­um og kvik­mynd­um. All­ar dyr virt­ust standa gal­opn­ar.
Ekki dró úr æðinu eft­ir að fyrsta breiðskíf­an, Nig­ht Time, My Time, kom út haustið 2013. Tit­ill­inn mun vera til­vitn­un í Lauru heitna Pal­mer úr Tví­dröng­um. En það vissuð þið auðvitað fyr­ir! Þarna hafði Fer­reira fléttað gröns­skotnu indírokki inn í dan­spoppið sitt, svo úr varð áhuga­vert hana­stél. Þegar hér er komið sögu var stúlk­an geng­in til liðs við út­gáfu­fyr­ir­tækið Capitol Records. Nig­ht Time, My Time fékk gegn­umsneitt glimr­andi dóma og var víða á lista yfir bestu plöt­ur árs­ins. Popp­stjarna var fædd.

Mikið vatn hef­ur runnið til sjáv­ar frá því að Sky Fer­reira skaut fyrst upp á stjörnu­him­in­inn vestra yrir um ára­tug. Þessi mynd er tek­in árið 2012. AFP/​Bry­an Bedder

Snemma kom í ljós að Fer­reira ætlaði ekki að sigla milli skers og báru í brans­an­um en hún er ber að ofan í steypibaði fram­an á plötu­um­slag­inu. Þrátt fyr­ir úr­töl­ur Capitol Records, hélt hún sig við mynd­ina, enda leit hún ná­kvæm­lega þeim aug­um á verkið – að hún væri að bera sig fyr­ir heim­in­um.

Í viðtali við tíma­ritið NME sagði Fer­reira flesta sem hefðu um­slagið á horn­um sér vera karla. „Ég stæði mig ekki í stykk­inu sem femín­isti ef mér tæk­ist ekki að reita neinn til reiði. En ég er að skapa list og vera sjálfri mér trú. Ég er ekki að reyna að selja lík­ama minn, enda þótt hann sé minn að selja ef mér sýnd­ist svo! Þetta er ekki einu sinni um­slag sem sel­ur – það sem sel­ur eru and­lits­mynd­ir, tekn­ar af tísku­ljós­mynd­ur­um. En ég nennti því ekki, er alltaf að gera það.“

Grein­ina í heild má lesa í Sunnu­dags­blaði Morg­un­blaðsins.