Í námi með 13 flugmönnum

„Ég var að sleppa gegn­um Kjal­ar­nes eft­ir að þar var búið að vera lokað í fjóra tíma,“ seg­ir Matth­ías Matth­ías­son sem marg­ir tengja við hljóm­sveit­ina Papa, í hverri hann söng um ára­bil, og ein­hverja aðra kann að ráma í Matth­ías í sveit­inni Reggae on Ice þótt síðan sé langt um liðið.

Nú er Matth­ías hins veg­ar nýbakaður húsa­smiður, alla vega úr bók­lega nám­inu, bú­inn að smíða hurð sem virðist hin mesta dverga­smíð af mynd að dæma og var að út­skrif­ast úr Fjöl­brauta­skóla Vest­ur­lands á Akra­nesi um helg­ina. Matth­ías er fædd­ur árið 1975 og er því aug­ljós­lega nokkuð yfir meðal­aldri þeirra sem hefja og ljúka iðnnámi.

„Pínu vesen hvað ég var orðinn gam­all“

„Ég hef alltaf verið eitt­hvað að dunda mér við að smíða, dytta að heima og smíða alls kon­ar skemmti­legt. Svo var ég að opna búð fyr­ir ári og smíðaði allt inn í hana,“ seg­ir Matth­ías frá og seg­ist hafa haft vissa löng­un til að kunna fagið aðeins bet­ur.

„Það var pínu vesen hvað ég var orðinn gam­all,“ seg­ir Pap­inn fyrr­ver­andi og hlær, „þegar ég var að sækja um í Tækni­skól­an­um fékk ég bara þau svör að ekki væri hægt að taka mig inn, aðsókn yngri nem­enda væri það mik­il,“ held­ur hann áfram.

Hann tók því að líta í kring­um sig eft­ir öðrum val­kost­um og datt niður á fjöl­brauta­skól­ann, FVA eins og hann kall­ast í dag­legu tali. „Þar er svona líka dá­sam­leg braut fyr­ir menn eins og mig og greini­lega líka fyr­ir flug­menn sem lentu í veseni í Covid. Ég held ég hafi verið í námi með þrett­án flug­mönn­um í heild­ina,“ seg­ir Matth­ías og minn­ir einna helst á sex­tán skálda bekk­inn fræga í Lærða skól­an­um fyr­ir rétt rúmri öld.

Matth­ías tek­ur við próf­skír­teini sínu úr hendi Stein­unn­ar Ingu Ótt­ars­dótt­ur skóla­meist­ara. Ljós­mynd/​Aðsend

Ekki hafi þó verið al­veg átaka­laust að kom­ast inn í FVA, þar hafi aðeins verið pláss fyr­ir Matth­ías í dag­skóla og leist hon­um ekki á blik­una að setj­ast á skóla­bekk 30 árum yfir meðal­aldri sam­nem­enda.

„Þannig að það var svona hálf­gerð bless­un fyr­ir mig að Covid skall á, því fyrsta önn­in var svona að mestu hald­in fyr­ir utan skól­ann. Og svo datt ég inn í námið sem ég var að reyna að kom­ast í, svo­kallað dreifi­nám sem er al­gjör snilld fyr­ir svona eldri borg­ara eins og mig,“ seg­ir Matth­ías en það fór fram með þeim hætti að hann mætti í skól­ann aðra hverja helgi en þess utan var um fjar­nám að ræða.

Þarna ræðir hann um bók­lega námið, teikn­ing­ar og fleiri fræði er að húsa­smíði snúa, verk­legi hluti húsa­smíðanáms hent­ar verr til fjar­náms, reynd­ar alls ekki.

Strokaðist allt út

„Ástæðan fyr­ir því að ég fór í þetta var að ég var bú­inn að koma mér býsna vel fyr­ir áður en Covid skall á, var leiðsögumaður ferðamanna, var með Airbnb-íbúðir og var að spila tónlist fyr­ir alla lands­menn og þetta strokaðist bara allt út,“ seg­ir Matth­ías af lífi sínu fyr­ir far­ald­ur­inn eft­ir­minni­lega.

Spurn­ing­in hafi því verið að setj­ast bara niður og fara að horfa á Net­flix eða fara að gera eitt­hvað eins og hann orðar það. Matth­ías tók síðari val­kost­inn. „Og það sér ekk­ert fyr­ir end­ann á því, nú er ég að fara í sveins­prófið í janú­ar og svo er spurn­ing­in hvort maður haldi ekki bara áfram eft­ir það,“ seg­ir hann.

Ef til vill segðu gár­ung­ar að Matth­ías hefði reist sér hurðarás um öxl með þess­um smíðis­grip, lista­vel gerðri úti­dyra­h­urð. Svo er þó von­andi ekki. Ljós­mynd/​Aðsend

Við tök­um ör­stutt fram­hjá­hlaup um tón­list­ina í lífi Matth­ías­ar og blaðamaður rifjar upp hina forn­frægu Reggae on Ice sem var al­geng sjón á sviði Gauks á Stöng á of­an­verðum tí­unda ára­tug síðustu ald­ar.

„Ég held að við höf­um hætt 1998,“ seg­ir Matth­ías, „svo hætti ég í Pöp­un­um 2011 og hef bara verið úti um allt síðan að spila með öll­um og í alls kon­ar „show-um“ og bara verið á fullu í tón­list­inni,“ seg­ir Matth­ías og er minnt­ur á frá­bæra frammistöðu Pap­anna á Fiski­deg­in­um mikla á Dal­vík sum­arið 2009 þar sem fiðluleik­ar­inn Dan Cassi­dy átti stór­leik í flutn­ingi sveit­ar­inn­ar á verk­inu The Devil Went Down to Georgia sem The Charlie Daniels Band gerði heims­frægt fyr­ir margt löngu.

Eins má geta þess að Matth­ías sendi ný­lega frá sér plöt­una Matt.

Sveitt­ur að leita svefn­lausna

Við snú­um tal­inu að búðinni sem Matth­ías opnaði fyr­ir ári. „Ég hef nátt­úru­lega verið að selja rúm síðan ég var nítj­án ára, eða svona að hluta til. Svo var ég að leita að lausn fyr­ir sjálf­an mig af því að ég svitnaði svo mikið í svefni, ég var alltaf eins og dreg­inn upp úr Tjörn­inni. Þá benti mér ein­hver á að fá mér ull­ar­dýnu og ég fór eitt­hvað að gúggla það og þá var alltaf að dúkka upp breskt fyr­ir­tæki sem heit­ir Naturalmat,“ seg­ir Matth­ías.

Útskrift­ar­hóp­ur­inn við at­höfn­ina um helg­ina. Ljós­mynd/​Aðsend

Hvat­vísi hans hafi orðið til þess að hann dreif sig út til Bret­lands og náði sér í dýnu. „Og nú er staðan sú að ég hef ekki svitnað í svefni í þrjú ár og á end­an­um varð það úr að ég varð svo hrif­inn af þessu fyr­ir­tæki að ég spurði hvort ég mætti ekki opna búð á Íslandi og nú er ég að selja líf­ræn­ar svefn­vör­ur, til dæm­is ull­ar­dýn­ur með hross­hári, kasmírull og kó­kos,“ út­skýr­ir Matth­ías.

Hann kveður vit­und­ar­vakn­ing­una vera mikla á vett­vangi líf­rænna svefn­vara til móts við að sofa í gervi­efn­um sem haft geti ýms­ar auka­verk­an­ir á borð við næt­ur­s­vita, nei­kvæð áhrif á ónæmis­kerfið og fleira. „Pæl­ing­in er loft­gæði og önd­un,“ seg­ir hann en í ljós kem­ur að það er eng­in til­vilj­un að hann er svo upp­tek­inn af loft­gæðum.

Veikt­ist al­var­lega af myglu­sveppn­um

„Son­ur okk­ar veikt­ist mjög illa í myglu­dæm­inu þarna í Foss­vogs­skóla, hann var eitt þeirra barna sem veikt­ust hvað mest. Hann get­ur ekki verið með sín­um bekkj­ar­fé­lög­um í stofu í dag þótt allt eigi að vera orðið hreint og fínt,“ seg­ir Matth­ías en með „okk­ar“ vís­ar hann til son­ar þeirra Brynju Ólafs­dótt­ur fé­lags­ráðgjafa sem er kona hans. Tek­ur Matth­ías þó fram að skól­inn geri allt til að koma til móts við dreng­inn og bæta úr stöðunni.

Matth­ías og Brynja ásamt Aissu Gonza­les, yf­ir­hönnuði Naturalmat. Ljós­mynd/​Aðsend

Hann sé kom­inn með sitt fyrra þrek á ný og á fullt í íþrótt­um aft­ur en lítið þurfi til að út af beri og hon­um hraki. Þau Brynja eiga tvo syni að auki, 17 og 20 ára, sem báðir sigla hraðan byr á knatt­spyrnu- og hand­bolta­ferl­um sín­um. „Þetta eru föður­betr­ung­ar,“ seg­ir Matth­ías og hlær.

Við versl­un sína starfar Matth­ías í fullu starfi og hafi nám­inu í húsa­smíði ekki verið ætlað að opna dyr að fullu starfi á þeim vett­vangi. „Ég var meira að hugsa þetta bara fyr­ir sjálf­an mig og til að kunna aðeins meira í þessu en samt er ég nú bú­inn að smíða eina úti­dyra­h­urð. Ég hef mest gam­an af að smíða fyr­ir sjálf­an mig samt en eins og planið er núna lang­ar mig að halda áfram og ljúka meist­ara­rétt­ind­um í smíðinni,“ seg­ir húsa­smiður­inn nýbakaði.

Ekki er örgrannt um að freist­andi sé að leggja sig í vinn­unni starfi maður hjá Naturalmat sem Matth­ías opnaði fyr­ir ári. Hann gaf líka út plötu fyr­ir tveim­ur árum og var að ljúka námi í húsa­smíði. Ljós­mynd/​Aðsend

Hann hélt vin­um og fjöl­skyldu út­skrift­ar­veislu um helg­ina og tek­ur stefn­una því næst ótrauður á sveins­prófið sem haldið er yfir helgi í janú­ar. „Ég er bú­inn að græja mig aðeins upp og get smíðað tölu­vert á eig­in verk­stæði núna en ég sé aðallega fyr­ir mér að smíða svona eina og eina úti­dyra­h­urð og glugga, búðin er aðal­málið hjá mér,“ seg­ir Matth­ías Matth­ías­son að lok­um, sann­ar­lega með mörg járn í eld­in­um.

• Blogga um frétt