„Aldrei aftur“

Arn­ar Dan Kristjáns­son, leik­ari við Íslensku óper­una, seg­ist ekki ætla að vera með hár­kollu eða augn­máln­ingu sem til þess er fall­in að líkja eft­ir kynþætti á næstu sýn­ingu af Madama Butterfly eft­ir Giacamo Pucc­ini.

Arn­ar viður­kenn­ir að hafa tekið þátt í menn­ing­ar­námi við upp­færsl­una og þykir það sárt, en menn­ing­ar­nám hef­ur verið skil­greint á þann veg að hóp­ar í yf­ir­burðastöðu stela menn­ingu þeirra sem séu í minni­hluta sér til hags­bóta.

Frétt af mbl.is

Íslenska óper­an sökuð um „yellow face“

Arn­ar tjá­ir sig í langri færslu um málið á Face­book, en óper­an hef­ur verið sökuð um „yellow face“ við upp­setn­ingu verks­ins. Í verk­inu er and­lits­máln­ing og augn­máln­ing notuð til að gera leik­ara „asísk­ari“.

Óperu­stjóri Íslensku óper­unn­ar, Stein­unn Birna Ragn­ars­dótt­ir, hef­ur vísað gagn­rýn­inni á bug. 

Frétt af mbl.is

Vís­ar ásök­un­um um ras­isma á bug

Skrifaði óperu­stjóra á miðviku­dag

„Ég krefst þess nú að sam­talið verði tekið og við skoðum hlut­verk op­in­berra sviðslista­stofn­anna árið 2023. Ræðum birt­ing­ar­mynd­ir og inn­gild­ingu. Það er þörf á öðru málþingi. Ég sé mig knú­inn, í ljósi umræðunn­ar sem skap­ast hef­ur, að tjá mig op­in­ber­lega.
Leik­stjóri og tón­list­ar­stjóri ákváðu að svara fyr­ir sig hér á Face­book, verja og rétt­læta tíma­skekkj­una í stað þess að leggja við hlust­ir, læra og boða breyt­ing­ar.

Núna í kvöld mæt­ir svo list­rænn stjórn­andi ís­lensku óper­unn­ar í Kast­ljós og því miður grein­ir okk­ur á í grund­vall­ar atriðum. Ég tók sam­talið við leik­stjóra verks­ins á meðan æf­ing­ar­ferl­inu stóð og beygði mig und­ir hans list­rænu nálg­un,“ skrif­ar Arn­ar í færslu sinni. 

Hann seg­ist hafa skrifað óperu­stjóra á miðviku­dag, degi eft­ir fyrsta rennsli með bún­ing­um og gervi, og óskað eft­ir því að sam­talið yrði tekið og þeim sem málið varðar boðið að taka út rennsli og gefa leik­hópn­um nót­ur. Það hafi því miður ekki verið gert. 

„Ég mun ekki klæða á mig kynþátt annarra næst­kom­andi laug­ar­dag. Eng­ar hár­koll­ur eða augn­máln­ing sem eru til þess fall­in að líkja eft­ir kynþætti. Aldrei aft­ur,“ skrif­ar Arn­ar. 

Biðst af­sök­un­ar

Arn­ar seg­ir sviðslist­ir ekki eiga að vera kyrr­stöðulist líkt og mynd­list, mál­verk, högg­mynd­ir, kvik­mynd­ir eða ljós­mynd­ir. Þannig eigi sviðslist­ir alltaf að taka til­lit til tíðarand­ans og bend­ir á að nú lif­um við á tím­um fjöl­menn­ing­ar en ekki evr­ópskr­ar heimsvalda­stefnu. 

„Callas söng Butterfly, Pavarotti á Ness­un Dorma. Mynd­bandið geym­ir göm­ul augna­blik. En í sviðslist­um erum við að fást við sam­tím­ann, lif­andi og breyti­legt and­ar­takið og þetta beina sam­tal er viðfangs­efnið. Hvort sem það er dans, ópera eða leik­hús. Við eig­um að horfa til framtíðar og taka af­stöðu um það hvernig sam­fé­lagi við vilj­um búa í og end­ur­spegla,“ skrif­ar Arn­ar. 

„Ég tel mik­il­vægt að geta sagt fyr­ir­gefðu og halda áfram að vinna að bætt­um heimi. Tónlist Pucc­ini er stór­kost­leg og megi sem flest­ir njóta henn­ar,“ skrif­ar Arn­ar að lok­um.

• 1 blogg um frétt­ina

Bloggað um frétt­ina

• Wil­helm Em­ils­son: Hættu­leg list