Sumir lýsa Eurovision sem ávanabindandi fyrirbæri og hefur keppninni meðal annars verið lýst á þann veg að um leið og þú hefur einu smakkað þá sé ómögulegt að hætta. Á þetta ekki bara við um aðdáendur keppninnar heldur keppendurna sjálfa líka. Í ár eru fjórir keppendur sem hafa áður keppt sem aðalsöngvarar landa sinna.
Marco Mengoni er gífurlega vinsæll tónlistarmaður á Ítalíu og er þetta í annað skiptið sem hann flytur framlag Ítalíu í keppninni. Nákvæmlega tíu ár eru síðan hann steig síðast á svið en það var í sænsku borginni Malmö árið 2013. Söng hann lagið L'Essenziale og endaði í sjöunda sæti með heil 126 stig.
Sjö ár eru síðan Monika Lynkité steig síðast á Eurovision-sviðið. Árið 2015 flutti hún lagið This Time í slagtogi með Vaidas Baumila og endaði það í átjánda sæti með 30 stig. Aðdáendur minnst þess helst hvað koss þeirra tveggja á sviðinu var aðeins of langur, svo þau misstu næstum því af næstu sönglínu sem kom þar á eftir. Að þessu sinni flytur Lynkité lag sitt ein og getur því ekki kennt neinum öðrum en sjálfri sér ef hún missir af næstu línu í laginu.
Pasha Parfeny steig fyrst á Eurovision-sviðið fyrir ellefu árum þegar hann flutti framlag Moldóvu í Bakú árið 2012. Lagið, sem hann samdi sjálfur og ber heitið Lăutar, rétt missti af sæti inni á topp 10 og þurfti að sætta sig við það ellefta. Parfeny kom þó tvíefldur til baka árið eftir, þá sem lagahöfundur og píanóundirleikari. Hann þurfti þó að sætta sig aftur við ellefta sætið það árið og stefnir hann því eflaust að því að komast inn á topp 10 í ár.
Loreen þarf vart að kynna fyrir íslenskum aðdáendum keppninnar en hún sigraði Eurovision árið 2012 með miklum yfirburðum. Smellurinn hennar Euphoria halaði inn 372 stigum í heildina og fékk metfjölda tólf stiga, frá alls 18 þjóðum. Markmið Loreen í ár er eflaust að slá það met og jafna met Íra um flesta sigra í keppninni, alls sjö talsins, en Svíþjóð hefur unnið sex sinnum.