Innsýn gefin í líf hinna blindu

Í al­gjöru myrkri verða minnstu at­hafn­ir flókn­ari. Hvernig finn­ur þú hurðina út úr her­berg­inu? Hvernig eld­arðu þér máltíð eða ferð yfir götu? Þetta er meðal þess sem gest­ir „Ósýni­legu sýn­ing­ar­inn­ar“ í Var­sjá í Póllandi fá að reyna, en þar er fólkið boðið að tak­ast á við lífið eins og það er í heimi hinna blindu.

Blind­ir leiðsögu­menn fylgja fólki í gegn­um sýn­ing­una, sem er í sex her­bergj­um þar sem alls staðar er kolniðamyrk­ur. Í hverju her­bergi er líkt eft­ir at­höfn­um dag­legs lífs, bæði inni á heim­il­inu, úti á götu, á kaffi­húsi og svo fram­veg­is. Það tek­ur gesti um klukku­stund að vera leidd­ir í gegn­um safnið þar sem þeir læra að lykta, heyra, smakka á og snerta hluti án þess að sjá nokk­urn skapaðan hlut. Hug­mynd­in er sú að gefa inn­sýn í og dýpka skiln­ing á stöðu blindra.

„Mark­mið okk­ar er að sýna fram á að ver­öld hins blinda get­ur verið fal­leg og stór­kost­leg, að blind­ir hafa skop­skyn og lifa líf­inu af ástríðu,“ seg­ir Mal­g­orz­ara Szu­mowska, safn­vörður á Ósýni­legu sýn­ing­unni.

Í her­berg­inu sem lík­ir eft­ir um­ferðargötu er yf­ir­gnæf­andi um­ferðar­há­vaði og gest­ir verða að forðast að lenda í árekstri við bíla eða ljósastaura. Annað her­bergi er öllu friðsælla, þar er líkt eft­ir göngu­ferð úti í skógi þar sem allt ang­ar af gróðri og lít­ill læk­ur seytl­ar und­ir brú. Síðasta her­bergið er kaffi­hús, þar sem gest­ir láta reyna á hæfi­leika sína sem blind­ir þjón­ar.

Hug­mynd­in að blindra­sýn­ing­unni kviknaði í Ung­verjalandi hjá konu sem umbreytti íbúð sinni í myrkra­ver­öld til að deila lífs­reynsl­unni með eig­in­manni sín­um sem missti sjón­ina í slysi og þurfti að læra að at­hafna sig upp á nýtt. Til­raun henn­ar vakti at­hygli og úr varð sýn­ing í Prag í Tékklandi, sem varð fyr­ir­mynd sýn­ing­ar­inn­ar í Var­sjá. Ár er liðið frá opn­un og hafa 30.000 manns heim­sótt Ósýni­legu sýn­ing­una.

Blindu leiðsögu­menn­irn­ir fá all­ir greitt fyr­ir vinnu sína sem er dýr­mætt þar sem at­vinnu­tæki­færi eru fá fyr­ir blinda. Pawel Kozlowski, einn leiðsögu­mann­anna, seg­ir þetta besta starf sem hann hafi unnið, en líka mikla áskor­un. „Ef þetta skil­ar sér í því að einn af hverj­um 10 gest­um lær­ist að líta á blinda sem venju­legt fólk, þá höf­um við ná ár­angri.“