Sif Símonar Ólafsson ákvað að eignast barn ein. Hún segir lífsklukkuna ekki standa í stað og er það ástæða þess að hún fór að íhuga sína möguleika 36 ára gömul. Fimm ára gömlum syni hennar þykir ekkert eðlilegra en að eiga eitt foreldri.
Sif Símonar Ólafsson ákvað að eignast barn ein. Hún segir lífsklukkuna ekki standa í stað og er það ástæða þess að hún fór að íhuga sína möguleika 36 ára gömul. Fimm ára gömlum syni hennar þykir ekkert eðlilegra en að eiga eitt foreldri.
Sif Símonar Ólafsson ákvað að eignast barn ein. Hún segir lífsklukkuna ekki standa í stað og er það ástæða þess að hún fór að íhuga sína möguleika 36 ára gömul. Fimm ára gömlum syni hennar þykir ekkert eðlilegra en að eiga eitt foreldri.
„Mig hefur alltaf langað í fjölskyldu, alveg síðan að ég man eftir mér. Þegar ég var um tvítugt þá ætlaði ég mér að eiga þrjú börn fyrir 27 ára aldur,“ segir Sif. Hún segir að það sé hálffyndið að hugsa til þess að hún hafi alltaf haft það á bak við eyrað að ef planið gengi ekki upp gæti hún fengið sér frostpinna eins og hún orðar það en þar á hún við tæknifrjóvgun. „Það var alltaf fyrsta val að gera þetta með maka en það bara gekk ekki upp. Sambönd gengu ekki upp.“
Sif byrjaði á að panta viðtalstíma hjá Art Medica „Mér fannst ég vera að renna út á tíma,“ segir Sif og bendir á að það sé vitað að frjósemi kvenna minnki eftir 35 ára aldurinn.
Hún byrjaði á að láta kanna hormónabúskapinn. „Svarið sem ég fékk var að þetta væri allt í góðu eins og var en læknirinn ráðlagði mér að bíða ekkert með þetta of lengi. Í framhaldi af því þorði ég ekki að bíða of lengi. Þetta var alveg erfið ákvörðun. Þessi hugsun um að gefa barninu bara eitt foreldri var erfið, er ég að svipta því einhverju? Þetta var ekki auðveld ákvörðun þannig lagað,“ segir Sif um ákvörðunina.
„Það leið ekki ár þangað til að ég fór í fyrstu meðferð og það heppnaðist í fyrstu tilraun,“ segir Sif sem var þó búin að gera ráð fyrir að það gæti tekið tíma að verða ólétt. „Ég var meira að segja búin að safna peningum fyrir tveimur meðferðum ef ekki fleiri. Ég gerði alveg ráð fyrir því.“
Sif er eina foreldri sonar síns en bendir á máltækið að það þurfi þorp til þess að ala upp barn. Hún var til dæmis búin að ræða ákvörðunina við ættingja áður hún fór af stað. „Í fæðingunni var það ein elsta vinkona mín sem fór í gegnum hana með mér. Henni fannst þetta ótrúlega skemmtilegt tækifæri. Hún var búin að eiga tvö börn sjálf en þetta var í fyrsta skipti sem hún fékk tækifæri til þess að vera viðstödd fæðingu. Henni fannst þetta bara mjög spennandi. Mér veitti ekki af stuðningnum, þetta var löng og erfið fæðing. Það veitti ekkert af að hafa einhvern með sér.“
Það eru sex ár síðan að Sif var ólétt og segir hún margt búið að breytast síðan þá. „Ég held að viðhorfið sé búið að breytast síðan að ég var ólétt. Ég man að þegar ég varð ólétt þá voru nokkrir aðilar sem létu aðeins í skína að þeim fyndist þetta ekki alveg í lagi. Það var sérstaklega einn aðili en hann hafði verið rangfeðraður, þetta var aðallega út frá hans vandamálum. Í dag held ég að þetta sé mun algengara, við orðnar fleiri og fólk meðvitaðra. Fyrir sex árum voru þó flestir jákvæðir og fannst þetta áhugavert. Í dag eru hins vegar fæstir sem spá einu sinni í þessu og finnst þetta bara eðlilegt, á Íslandi að minnsta kosti.“
Sif segir að sonur sinn sé ekki mikið að velta fyrir sér af hverju hann eigi ekki pabba og bara eina mömmu. Þau hafa meðal annars lesið bók sem fjallar um þetta fjölskylduform. Bókin hefur hjálpað til við að útskýra fyrir barninu hvernig hann varð til. „Eina sem hann var ekki sáttur við var af hverju þetta var kallað baun en ekki barn en í bókinni er talað um baun í stað fósturs. Þetta hefur ekki verið neitt vandamál hjá honum að eiga ekki pabba, honum finnst það jafn eðlilegt að eiga eitt foreldri og að aðrir eigi tvo. Það hefur nú kannski hjálpað til að hann á hálfbróður sem hann þekkir. Við erum tvær konur sem höfum notað sama gjafa. Við tókum þá ákvörðun að láta þá kynnast sem bræður. Við erum með opinn gjafa sem þýðir það að barnið fær nafn við 18 ára aldur en í millitíðinni erum við með númer. Í Einstökum mæðrum-hópnum (Félag kvenna sem velja að eignast börn einar með tæknifrjóvgun eða ættleiðingu) getur þú deilt gjafanúmerinu en það er engin skylda. Ég hafði sett mitt númer þarna inn. Gunnur, móðir bróður hans, hafði samband við mig og sagðist hafa notað sama gjafa og það er ekki nema tveir mánuðir á milli þeirra. Þetta er bara frábært tækifæri. Hvorug okkar er líkleg til að eignast fleiri börn þannig þetta er sennilega þeirra eina tækifæri að eignast systkini,“ segir Sif sem segir bræðurna líka en auðvitað mjög líka mæðrum sínum.
Lífið hefur breyst síðan að Sif varð móðir en hún taldi sig vita hvað hún var að fara út í. „Ég vissi að þetta yrði erfitt en ég vissi líka að þetta yrði gefandi. Það var í sjálfu sér ekkert sem kom á óvart enda var ég búin að undirbúa mig vel. Þetta er dásamlegt. Ég er mjög glöð að hafa geta valið þessa leið. Þó ég hafi sagt að eignast barn með maka hafi verið fyrsta val þá er ég mjög þakklát og glöð að hafa getað valið að fara þessa leið. Bæði þekki ég konur sem hafa reynt þetta og ekki tekist og svo eru karlmenn sem eru einhleypir sem langar að eignast fjölskyldu en það er ekki svo hlaupið að því fyrir þá.“
Sif hvetur konur til þess að bíða ekki of lengi með að fara af stað ef þær eru að hugsa um að eignast barn. Hún segir fyrsta skrefið að fara í viðtal og athuga hvernig staðan á líkamanum er. „Bara ekki bíða of lengi. Maður er ekkert búin að afskrifa ástina eða gefast upp þó maður fari þessa leið. Það getur alltaf komið síðar en þetta rennur út á tíma,“ segir Sif.