„Þessi fáránlegi einstaklingur sendi mönnum útí bæ persónuleg skilaboð um að ég væri að ljúga þegar ég sagði frá alvarlegri og grófri ofbeldishótun sem ég varð fyrir frá samstarfsmanni hans. Allt sem ég sagði var „pjúra lygi“ samkvæmt þessum manni. Hann skrifaði snarbilaða níðgrein um mig síðasta vetur, uppfulla af grófum persónuárásum og lygum.“
„Þessi fáránlegi einstaklingur sendi mönnum útí bæ persónuleg skilaboð um að ég væri að ljúga þegar ég sagði frá alvarlegri og grófri ofbeldishótun sem ég varð fyrir frá samstarfsmanni hans. Allt sem ég sagði var „pjúra lygi“ samkvæmt þessum manni. Hann skrifaði snarbilaða níðgrein um mig síðasta vetur, uppfulla af grófum persónuárásum og lygum.“
„Þessi fáránlegi einstaklingur sendi mönnum útí bæ persónuleg skilaboð um að ég væri að ljúga þegar ég sagði frá alvarlegri og grófri ofbeldishótun sem ég varð fyrir frá samstarfsmanni hans. Allt sem ég sagði var „pjúra lygi“ samkvæmt þessum manni. Hann skrifaði snarbilaða níðgrein um mig síðasta vetur, uppfulla af grófum persónuárásum og lygum.“
Þetta ritar Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður stéttarfélagsins Eflingar, á Facebook-síðu sína í kjölfar áfellisdóms Félagsdóms í dag og umfjöllunar fjölmiðla um dóminn sem sló því föstu að félagið hefði brotið hvort tveggja lög og ákvæði kjarasamninga með uppsögn Gabríels Benjamins, trúnaðarmanns VR á vinnustaðnum, á vordögum í fyrra.
Kveður Sólveig Anna Gabríel svo „stórundarlega innréttaðan“ að hann hafi látið færa sérstaklega til bókar í fundargerð að skipulagsbreyting, sem meirihluti stjórnar Eflingar samþykkti, væri framkvæmd þar sem hún þyrði ekki að mæta Gabríel og horfa í augu hans.
„Hann sagði ítrekað ósatt í fjölmiðlum um starfsemi skrifstofu Eflingar til að skapa hræðslu hjá félagsfólki og til að breiða út áróður um að ég og félagar mínir gætum ekki stýrt Eflingu. Meðal annars laug hann því að við gætum ekki greitt út sjúkradagpeninga til fólks, gætum ekki tryggt ein mikilvægustu réttindi félagsfólks. Hann sótti svo ekki einu sinni um starf aftur hjá félaginu, eins og allt starfsfólk var hvatt til að gera. Hversvegna? Jú, af því að hann trúði því að ég ætti að hringja í hann og bjóða honum starfið (eða bjóða honum á fund til að horfa í augun á honum) sökum stórkostlegrar sérstöðu hans í mannlegri tilveru!“ skrifar Sólveig Anna enn fremur.
Gabríel hafi trúað því – og Félagsdómur tæki undir þær „trylltu ranghugmyndir“ af ríkulegum sakfellingarvilja – að Gabríel einn, „skrifstofuprinsinn“ sem hafi ætlað sér að lýðræðisvæða Eflingu og „frelsa undan yfirráðum lýðræðislega kjörins félagsfólks“, ætti að vera undanþeginn skipulagsbreytingu félagsins.
„Og hann kallar mig einræðisherra fyrir að hafa ekki talið rétt að krýna hann sérstakann [sic] skrifstofuprins Eflingar. Þetta er svo gjörsamlega fáránlegt að ég get ekki annað en hlegið.
Annars virðist hann ekki skilja dóminn, enda er sennilega erfitt að lesa sér til gagns þegar að mikilmennskubrjálæðið er svona yfirþyrmandi. En ég kem því þá hér með á framfæri: Þetta er ekki dómur um þá skipulagsbreytingu sem við framkvæmdum, nauðsynlega, réttmæta og árangursríka. Hún er lögmæt. Hún stendur. Og því fær ekkert breytt,“ skrifar formaðurinn að lokum.