Um er að ræða afla í veiðiferð sem skipstjóra er heimilt að ákveða að reiknist ekki til kvóta skipsins, er tilgangurinn að auka sveigjanleika og minnka brottkast. Selja þarf aflann á uppboði á fiskmörkuðum en aðeins 20% fellur í hlut útgerðar og 80% fara til ríkissjóðs, nánar til tekið Verkefnasjóð sjávarútvegsins.

Í niðurstöðu Héraðsdóms Reykjaness frá 13. nóvember 2017 í máli Sjómannasambands Íslands gegn Þorbirni hf. kom fram að það væri ekki brot að gera upp við sjómenn á grundvelli þeirra 20% sem falla í hlut útgerðar þegar VS-afli er annars vegar.

„Því hefur Verðlagsstofa miðað við þetta fyrirkomulag við útreikninga sína á aflahlut, þ.e. að skipt sé úr 20% þess aflaverðmætis sem fæst fyrir aflann á uppboðsmarkaði. Viðmiðunarverð á ekki við í slíkum tilfellum, heldur einungis um afla sem seldur er í beinum viðskiptum milli skyldra aðila (og í einhverjum tilvikum afla sem landað er til byggðakvóta),“ segir í svari Verðlagsstofu við fyrirspurn Morgunblaðsins.

Lesa má umfjöllunina í heild í Morgunblaðinu í dag.