Gabrí­el Krist­inn Bjarna­son kepp­ir víða um heim með kokka­landsliðinu. Í hjá­verk­um skrifaði hann bók­ina Þetta verður veisla!

Mat­reiðslumaður­inn Gabrí­el Krist­inn mæt­ir í viðtal með brak­andi ferska nýja kokka­bók und­ir hend­inni; bók­ina Þetta verður veisla! Bók­in er stút­full af ein­föld­um eðal­rétt­um sem munu áreiðan­lega slá í gegn í veisl­um lands­manna. Gabrí­el er reynd­ur kokk­ur þrátt fyr­ir ung­an ald­ur, en hann hef­ur verið í kokka­landsliðinu í fimm ár eða síðan hann var aðeins tví­tug­ur að aldri.

Fjöl­skyld­an á Grill­inu

Gabrí­el á ekki langt að sækja áhug­ann á kokka­mennsku en faðir hans, Bjarni Gunn­ar Krist­ins­son, var kokk­ur á Hót­el Sögu, á Skrúði og Grill­inu, og móðir hans, Soffía Guðbjörg Þórðardótt­ir, þjónn.

„Þau kynnt­ust á Grill­inu og ég var þar mikið að skott­ast um þegar ég var barn. Mamma sagði að bux­urn­ar mín­ar hefðu alltaf verið rauðar því ég skreið um öll gólf þar á rauða gólf­tepp­inu,“ seg­ir hann og bros­ir.

„Ég hafði ekki áhuga á mat­reiðslu sem barn en byrjaði að vinna hjá pabba þegar ég var fjór­tán ára en hann var þá kokk­ur í Hörpu. Ég slapp þá við ung­linga­vinn­una og þar voru aðeins betri laun. Ég var þar í of stór­um kokka­göll­um að hræra í of stór­um pott­um. Svo þegar við vin­irn­ir vor­um að ákveða í hvaða mennta­skóla við fær­um þá valdi ég kokk­inn. Ég ætlaði aldrei að gera það en ég hafði verið mikið í kring­um pabba, hann var með sjón­varpsþætti og var í kokka­landsliðinu. Í dag er hann dóm­ari í landsliðinu,“ seg­ir Gabrí­el.

„Ég fór því í MK og lærði kokk­inn, en helm­ing­ur­inn af nám­inu er að vinna á veit­ingastað og fór ég á Geira Smart, sem var reynd­ar ekki sami staður og hann er í dag. Þá unnu þar tveir kokk­ar sem voru í landsliðinu og þar átti ég geggjuð tvö ár. Eft­ir það kláraði ég samn­ing­inn á Hót­el Sögu, uppi á Grilli, sem hafði alltaf verið draum­ur­inn. Ég var síðasti nem­inn til að út­skrif­ast þaðan áður en þar var lokað 2019,“ seg­ir Gabrí­el sem fetaði þar með í fót­spor föður síns.

„Það var alltaf mark­mið að ná að gera allt sem hann gerði. Eina sem er eft­ir er að vinna kokk árs­ins til að gera meira en hann,“ seg­ir Gabrí­el og bros­ir.

Frá­bært að vinna brons

Gabrí­el vann á veit­ingastaðnum Héðni og síðar á Michel­in-staðnum Dill sem hann seg­ir hafa verið frá­bært.

„Ég var ráðinn inn til að búa til mat­seðla fyr­ir Gunna Kalla, sem er drauma­djobb,“ seg­ir Gabrí­el sem tók þá ákvörðun um síðustu jól að hætta á Dill og vinn­ur hann nú í Fast­us Expert þar sem hann sel­ur öðrum kokk­um ofna og aðrar græj­ur. Hann er þó síður en svo hætt­ur að elda mat.

„Ég vil ein­beita mér meira að kokka­landsliðinu því það var rosa­lega erfitt að vinna fimmtán tíma á dag á Dill fjóra daga í röð og taka svo fjóra daga í landsliðsæfing­ar. Þetta var of mikið,“ seg­ir Gabrí­el og seg­ir kokka­landsliðið æfa miklu meira en fólk geri sér grein fyr­ir.

„Við erum nú að æfa aðra hverja helgi í heilt ár og árið á eft­ir verðum við að æfa fjóra daga í viku allt árið,“ seg­ir Gabrí­el og út­skýr­ir að keppt sé í raun á tveggja ára fresti, ann­ars veg­ar á heims­meist­ara­móti og hins veg­ar á Ólymp­íu­leik­un­um.

„Núna í ár lent­um við í þriðja sæti á Ólymp­íu­leik­un­um, sem er betri ár­ang­ur en nokk­urt ís­lenskt lið hef­ur náð þótt lítið sé talað um það,“ seg­ir Gabrí­el, sem hef­ur margoft farið utan í keppn­ir.

Gabrí­el var sátt­ur með bronsverðlaun á Ólymp­íu­leik­un­um í ár. Ljós­mynd/​Aðsend

„Þetta er mik­il vinna, sér­stak­lega þegar maður not­ar alla frí­dag­ana sína í þetta. Ég byrjaði sem nemi hjá öll­um flottu kokk­un­um. Mér finnst gam­an að keppa í þessu; ég sé svo­lítið sportið í þessu. Ég náði ekki langt í fót­bolta en næ að vera í þessu landsliði,“ seg­ir Gabrí­el og bros­ir.

„Ég vann „besti ung­kokk­ur­inn á Norður­lönd­un­um“ árið 2020,“ seg­ir Gabrí­el, en hann hef­ur keppt í ýms­um kokka­keppn­um, meðal ann­ars í hinni virtu Bocu­se d'Or-keppni, en Gabrí­el var heil tvö ár að æfa sig fyr­ir þá keppni.

Djúp­steikt vaffla og krap

Hvernig mat eld­ar þú?

„Ég er mjög djarf­ur og finnst gam­an að nota jap­ansk­ar bragðteg­und­ir; uma­mi. Siggi á OTO hef­ur kannski smitað mig, en hann var yfir­kokk­ur á Grill­inu þegar ég var þar. Ég eyddi í raun fjór­um árum með Sigga þannig að margt frá hon­um hef­ur límst við mig,“ seg­ir hann.

Nú hef­ur Gabrí­el gefið út sína fyrstu kokka­bók sem ber nafnið Þetta verður veisla!

„Ég hef gert mikið af því að elda í prívat­veisl­um og finnst gam­an að búa til veislu­rétti. Í bók­inni eru marg­ir rétt­ir sem ég hef eldað í þess­um veisl­um. Rétt­irn­ir eru í raun ein­fald­ir þótt þeir líti ekki út fyr­ir að vera það. Mig langaði að gefa út bók með ein­föld­um en flott­um upp­skrift­um. Fólk get­ur þá fengið nýj­ar hug­mynd­ir.“

Áttu þér upp­á­halds­rétt?

„Það er erfitt að velja en djúp­steikta vaffl­an með lambat­art­ar slær alltaf í gegn. Svo finnst mér rósa­vínskrapið með hvítsúkklaðimús skemmti­leg­ur rétt­ur.“

Gabrí­el deil­ir hér með les­end­um einni upp­skrift úr bók­inni. Fleiri upp­skrift­ir birt­ast eft­ir Gabrí­el á næstu dög­um.

Ri­beye-nauta­steik, chili-hollandaise-sósa og kart­öflu­veisla að hætti Gabrí­els. Ljós­mynd/​Há­kon Björns­son