Liðið ár var óvenjukalt ef tekið er mið af hitafari aldarinnar.
Liðið ár var óvenjukalt ef tekið er mið af hitafari aldarinnar.
Liðið ár var óvenjukalt ef tekið er mið af hitafari aldarinnar.
Samkvæmt Veðurstofu Íslands var hiti á landsvísu 0,8 stigum undir meðallagi áranna 1991 til 2020 og sá lægsti síðan 1998.
Kaldast var að jafnaði á Norðurlandi en hlýrra við suðurströndina.
Á heildina litið var árið þurrara en í meðallagi á austan-, sunnan-, og suðvestanverðu landinu en blautara en í meðallagi á Norður- og Vesturlandi, þar sem vætutíð sumarsins var mest.
Þá einkenndist sumarið af lægðagangi og óhagstæðri tíð en loftþrýstingur var óvenju lágur frá júnímánuði og út ágúst.
Nokkuð hægviðrasamt var á öðrum árstímum og loftþrýstingur og vindhraði í kringum meðallag.
Yfir vorið var meðalhiti nærri meðallagi. Apríl var sérstaklega kaldur á Norðausturlandi þar sem úrkomusamt og snjóþungt var fram eftir mánuðinum. Þurrt var annars staðar á landinu yfir mánuðinn. Maí var hlýr í heildina, blautt var suðvestanlands en þurrt og sólríkt á Norðausturlandi.
Eins og landsmönnum er kunnugt var lítið um hlýja daga yfir sumarið sem var óvenjukalt miðað við sumur þessarar aldar. Hiti á landsvísu var undir meðallagi yfir allt sumarið að júlí fráskildum, þegar ágætis hlýindi voru á Norðaustur- og Austurlandi.
Eins og fram kom var lofþrýstingur óvenjulega lágur, á það sérstaklega við um ágúst. Í Reykjavík var meðalloftþrýstingur sá lægsti sem mælst hefur í ágúst frá upphafi mælinga árið 1820. Lægðagangur og óhagstæð tíð einkenndu því sumarið en nokkuð langvinnt norðanhret gekk yfir landið í byrjun sumars og óvenjumikið snjóaði á norðanverðu landinu miðað við árstíma.
Þá tók við mikil vætutíð og var sumarið óvenjulega blautt, sérstaklega á Vestur- og Norðurlandi. Júlí var sérlega blautur á vestanverðu landinu og ágúst á norðanverðu landinu. Mesta sólarhringsúrkoma ársins yfir allt landið mældist 235,2 mm í Grundarfirði þann 13. júlí. Er það mesta sólarhringsúrkoma sem mælst hefur í júlímánuði á landsvísu.
Mikil vatnsveður gengu yfir landið yfir sumarið. Því fylgdu miklir vatnavextir í ám og lækjum og aurskriður féllu víða á þeim stöðum sem mest rigndi.
September og október voru tiltöluleg þurrir. Sólríkt var í september þrátt fyrir kulda og tíð mun hagstæðari en um sumarið. Þá var október kaldur og hægviðrasamur.
Nóvember var tvískiptur. Fyrri hlutinn var óvenjuhlýr og hafa fyrstu fjórtán dagarnir í nóvember aldrei mælst eins hlýir og þeir gerðu á mörgum veðurstöðvum landsins. Þessa daga voru hlýjar og heldur hvassar sunnanáttir með vætutíð sunnan- og vestanlands, en þurru og hlýju veðri á Norður- og Austurlandi.
Mikil úrkoma og leysingar voru á Vestfjörðum dagana 11.-13. nóvember. Olli það töluverðum vatnavöxtum og óvenju mikið var um grjóthrun og skriður á þeim landshluta.
Hitamet í nóvember voru slegin á fjölda veðurstöðva um land allt. Hitinn mældist hæstur í 23,8 stigum á Kvískerjum í Öræfum, er það hæsti hiti sem mælst hefur á landinu í nóvembermánuði. Hratt tók þó að kólna á landinu um miðjan nóvember og var hiti vel undir meðallagi út mánuðinn.
Meðalhiti yfir haustið var undir meðallagi þrátt fyrir þennan hlýindakafla í byrjun nóvember.
Tíðin var þá nokkuð góð um veturinn 2023 til 2024 (desember 2023 til mars 2024), hægviðrasamt og þurrt var í veðri. Lítið var um illviðri en það var kalt og var hiti vel undir meðallagi um land allt.
Desembermánuður 2024 var einnig kaldur. Þurrt var á Norðaustur- og Austurlandi en blautara vestanlands. Vindhraði var rétt undir meðallagi en hvasst og umhleypingasamt var yfir jólahátíðina. Mesta frost ársins á landinu mældist -28,6 stig í Svartárkoti þann 31. desember.