Á einu ári hafa verið gerðar að minnsta kosti sjö mannskæðar árásir í Evrópu og Bandaríkjunum þar sem bíl er ekið inn í mannfjölda. Sú mannskæðasta var í frönsku borginni Nice þar sem 86 létust. Önnur var gerð á markað í Berlín þar sem tólf létust. Í mars ók svo maður á gangandi vegfarendur á Westminsterbrúnni í London. Fjórir létust í þeirri árás. Í apríl ók Rakhmat Akilov flutningabíl viljandi inn í mannþröng á Drottningargötu í Stokkhólmi. Fjórir létust og fimmtán særðust.
Skömmu eftir að mannskætt hryðjuverk var framið á tónleikum Ariönu Grande í Manchester í júní óku þrír hryðjuverkamenn bíl á vegfarendur á London-Bridge. Enginn lést. Í sama mánuði ók maður bíl á fólk við mosku í Finsbury Park í London. Einn maður lést. Í byrjun ágúst handtók lögreglan í París mann sem hafði ekið BMW-bifreið á hóp hermanna. Sex særðust en enginn lést. Í síðustu viku ók maður svo á mótmælendur í bandarísku borginni Charlottesville með þeim afleiðingum að ein kona lést.
Á fimmtudag var svo framið enn eitt voðaverkið þar sem bíll var notaður sem vopn. Í þetta sinn var skotmarkið spænska borgin Barcelona. Fjórtán féllu í þeirri árás.
Allar þessar árásir hafa átt sér stað á rétt rúmlega ári. Vígamenn Ríkis íslams hafa lýst yfir ábyrgð á mörgum þessara mannskæðu árása, m.a. þeim sem gerðar voru í London, Nice og Berlín.
Nú þegar tækninni fleygir fram má spyrja hvers vegna hryðjuverkamenn og samtök notist við svo „einfaldar“ aðferðir í árásum sínum?
Markmið hryðjuverkaárása er ekki aðeins að drepa og skaða fólk. Það er ekki síst það að skapa ótta og auka tortryggni. Þá skiptir engu hvaða aðferðum er beitt.
Erfitt er að koma í veg fyrir árás sem byggir á þeirri aðferð að aka bílum um umferðargötur og inn í fólksfjölda. Undirbúningur slíks tilræðis þarf heldur ekki að vera mikill og kostar ekki mikla fjármuni eða sérþekkingu. Aðeins örfáir þurfa að koma að skipulagningunni. Þá tekur ekki langan tíma að undirbúa slíka árás. Í því fellst aðdráttaraflið fyrir hryðjuverkamennina en einnig varnarleysi yfirvalda.
Tími umfangsmikilla hryðjuverkaárása, sem tekur marga mánuði að undirbúa og tugi manna að framkvæma með hátæknilegum aðferðum, er því mögulega á undanhaldi.
Frá árinu 2003 hafa hátt í 740 manns fallið fyrir hendi hryðjuverkamanna í Evrópu. Þá hafa um 5.000 manns særst í árásum af þeim toga í álfunni.
Árásirnar í Barcelona, Cambrils og Turku eru aðeins nýjustu dæmin af fjölmörgum þar sem ódæðismenn hafa lagt til atlögu gegn almennum borgurum. Í nýrri hryðjuverkaskýrslu Evrópulögreglunnar, sem fjallað er um í Morgunblaðinu í dag, kemur fram að öryggisógnir hafi almennt farið vaxandi á síðustu árum innan ríkja Evrópusambandsins.
Greinin er að miklu leyti byggð á grein sem birtist á mbl.is í kjölfar árásarinnar á breska þinghúsið.