Brynhildur Guðmundsdóttir og maðurinn hennar Ivica Gregoric eru stödd í Taipei, höfuðborg Taívans, og upplifðu það þegar skjálfti að stærðinni 7,4 reið yfir eyjuna um miðnætti að íslenskum tíma.
Þau voru stödd á fjórtándu hæð á hóteli þegar atvikið átti sér stað. Brynhildur var að setja í sig linsurnar þegar stóri skjálftinn reið yfir um klukkan 8 að staðartíma.
„Þessi var svo stór og var svo langur að rennihurðin á baðherberginu skelltist fram og aftur, skúffur voru að opnast og lokast, gardínurnar sveifluðust á milli,“ segir Brynhildur í samtali við mbl.is og bætir við:
„Maður skilur ekki hvernig byggingar geta staðist þetta.“
Hún segir að hreyfingin hafi verið svo mikil að ekki hafi verið hægt að standa á gólfinu. Því var ýmist legið upp í rúmi og á gólfinu.
„Maður verður voðalega vanmáttugur og lítill en þú veist að það er ekkert sem þú getur gert. Sérstaklega þegar þú ert á fjórtándu hæð því þú ert ekki að fara hlaupa niður, þú ert ekki að fara undir neitt - þá eru bara fullt af hæðum að fara koma ofan á þig. Þú getur ekkert gert,“ segir Brynhildur.
Hið minnsta sjö eru látnir og yfir 700 slasaðir eftir skjálftann. Mesta tjónið varð þó á austurströndinni í Hualien-borg og sluppu þau ágætlega í Taipei. Eftir stóra skjálftann varð þó hrina af eftirskjálftum og voru margir þeirra vel yfir fimm að stærð.
„Við vorum rosalega sjóveik, fórum í morgunmat þar sem fólk var í náttfötum og sloppum en allir rólegir,“ greinir Brynhildur frá.
Brynhildur kveðst hafa verið í Tókýó, höfuðborg Japans, fyrir um áratug þegar skjálfti að stærðinni 8 reið yfir.
„Þetta er ekki mjög ólíkt. Sá skjálfti var lengra í burtu og dýpri. Ég myndi giska á að hann hafi verið aðeins styttri – hann var ekki yfir mínútu – og snarpari. En þessi var miklu lengri, grófari og nær,“ segir Brynhildur.
Hún segir að sér hafi brugðið meira í Tókýó-skjálftanum vegna þess að það var í fyrsta sinn sem hún upplifði skjálfta af þessari stærðargráðu, auk þess sem börnin hennar voru yngri.
„En þessi var verri. Hann var nær, lengri og hann var bara rosalegur,“ segir hún og útskýrir að það sem hafi mögulega verið óþægilegast hafi verið skjálftarnir sem fylgdu eftir næsta klukkutímann.
Þau Brynhildur og Gregoric hafa verið í tvær nætur í Taívan og eiga eina nótt eftir. Þrátt fyrir þessa ógurlegu skjálfta í morgunsárið létu þau þá ekki koma í veg fyrir að nýta ferðina.
„Við létum ekki stoppa okkur. Við fórum í útsýnisferð í dag og keyrðum út fyrir bæinn og erum ekkert að láta þetta slá okkur út af laginu.“