eftir Friðrik Ársælsson
fridrik@mbl.is
TILDRÖG þyrluóhappsins í Straumsvík eru enn á reiki, en Landhelgisgæslan hefur lagt það fyrir áhöfn TF-Sifjar og þá sem vitni urðu að óhappinu að tjá sig ekki um atvikið í tvo sólarhringa vegna rannsóknarhagsmuna. Samkvæmt heimildum blaðsins var þyrlan að undirbúa hífingu þegar hún missti skyndilega afl. Neyðarflotum hafi verið skotið út og þyrlunni mjúklega lent á sjónum. Áhöfnin kom sér sjálf frá borði og um borð í björgunarbátinn Einar Sigurjónsson, sem var þyrlusveit Landhelgisgæslunnar til halds og trausts við æfingarnar í gær. Eftir að þyrlan hafði verið yfirgefin flaut hún í um hálfa klukkustund, en þá hafi loft tekið að leka úr neyðarflotum með þeim afleiðingum að þyrlan fór á hvolf.
Þorkell Ágústsson, rannsóknarstjóri Rannsóknarnefndar flugslysa, staðfestir að það sé til skoðunar af hverju loft hafi ekki verið í öllum neyðarflotum þyrlunnar. Hann segir að rannsókn óhappsins megi skipta í tvennt. Annars vegar sé verið að athuga af hverju vélin hafi fallið og hins vegar af hverju hún hafi farið á hvolf. Þorkell segir að undir vélinni séu fjögur neyðarflot. Tvö kúlulaga flot séu að aftan og tveir sívalingar að framan. Að sögn Þorkels eru flotin að framan hólfuð í þrennt og útlit er fyrir að eitt hólfið hafi brostið og loft tæmst úr því.
Að vettvangsrannsókn lokinni hefst frumrannsókn þar sem frekari gagna verður aflað. Viðtöl verða tekin við vitni, upplýsinga aflað úr flugritum og GPS-tækjum í því skyni að varpa ljósi á hvort slysið sé að rekja til veðurfars, stjórntækja, hreyfils, mannlegra mistaka og þar fram eftir götum. Þorkell segir að frumrannsókn geti tekið eina til tvær vikur, en að henni lokinni fari myndin vonandi að skýrast og rannsóknin að beinast í ákveðna átt. Hin eiginlega rannsókn tekur við í kjölfarið, en hún er býsna umfangsmikil og margir mánuðir geta liðið þar til niðurstöðurnar liggja fyrir.
"Þetta er ekki eins og að kaupa bíl," segir Georg Lárusson, forstjóri Landhelgisgæslunnar, spurður um hvernig leit að nýrri þyrlu til bráðabirgða miði. Hann segir að björgunarþyrlur séu af skornum skammti og til að mynda séu Norðmenn að huga að þyrlum sem eigi að vera tilbúnar árið 2020. Hann segir að ef TF-Sif reynist ónýt hafi Gæslan ekki annarra kosta völ en að falast eftir vél frá framleiðandanum Eurocopter þar sem menntun og færni starfsmanna, bæði hvað varðar viðhald og flugfærni, miðist við þyrlur frá framleiðandanum.
Eftir óhappið í Straumsvík samanstendur þyrlufloti Gæslunnar af þremur vélum, tveimur stærri Super-Puma-þyrlum og einni minni Dauphin-þyrlu, en TF-Sif er af gerðinni Dauphin.
"Við teljum að öryggi sé nokkuð tryggt, þar sem við höfum breytt notkun og viðhaldi á vélunum. En það kostar aukin fjárútlát þar sem meiri vinna fer í viðhaldsmál og skipulagningu vakta."
Dagmar Sigurðardóttir, lögfræðingur Landhelgisgæslunnar, segir að TF-Sif sé tryggð fyrir 1,3 milljónir Bandaríkjadollara eða tæpar 78 milljónir króna miðað við gengi í gær. Þar af eru 20% eigin áhætta, eða um 16 milljónir króna.
Hún segir að þegar tryggingafjárhæð hafi verið ákveðin hafi verið litið til búnaðar sambærilegra þyrlna erlendis miðað við búnað, aldur og fleira. Ekki sé langt síðan fjárhæðin hafi verið metin í samráði við dómsmálaráðuneytið. Georg Lárusson segir að ný vél af sömu tegund og TF-Sif, útbúin til leitar og björgunar, kosti um einn milljarð króna. Himinn og haf er því á milli kostnaðar við kaup á nýrri þyrlu og þeirra bóta sem fást úr tryggingu ef TF-Sif reynist ónýt.
Ekki var hægt að hífa Þjóðverjann beint upp í þyrluna af slysstað vegna sviptivinda og niðurstreymis, en hann var fluttur með TF-Sif undir læknishendur.
"Þegar þyrlan kom til landsins var hún talin í hópi fullkomnustu björgunarvéla í sambærilegum stærðarflokki, sérstaklega með tilliti til útbúnaðarins," segir Benóný. Skömmu eftir að þyrlan kom til landsins var 24 klukkustunda varðstaða sett á vélina og í kjölfarið buðust fimm ungir læknar til þess að taka vaktir á þyrlunni í sjálfboðavinnu. Læknarnir starfa enn með þyrlusveit Landhelgisgæslunnar, þótt ekki sé lengur um sjálfboðavinnu að ræða.
"Þyrlan reyndist afskaplega vel strax í upphafi. Gæslan hafði verið með annars konar þyrlur og við tókum strax eftir því hversu viðhalds- og bilanalítil hún var í samanburði við þær. Þetta var gott eintak sem í gegnum árin hefur tekið þátt í mörgum erfiðum björgunum og sjúkraflugi. Hún sannaði gildi sitt fljótlega eftir að hún kom heim, en mikið reyndi á hana við björgun níu manna áhafnar Barðans, sem strandaði í Dritvík árið 1987," segir Benóný.
En skyldi flugmaðurinn, sem eytt hefur drjúgum hluta ævi sinnar um borð í TF-Sif, ekki sjá mikið eftir henni. "Jú, vissulega geri ég það. Það sem hins vegar skiptir höfuðmáli er það að hún hefur ávallt skilað áhöfn sinni og þeim sem hafa reitt sig á hana heilum heim," segir Benóný. Hann segir óhætt að fullyrða það að TF-Sif sé besta þyrla sem hann hefur flogið. "Þetta er auðvitað persónubundið smekksatriði eins og hvað annað. Ég hef alltaf sagt að þyrlur af Dauphin-gerð [líkt og TF-Sif] séu eins og litlir sportbílar, bornar saman við Super Puma-þyrlurnar [líkt og TF-Líf] sem eru líkari fjórhjóladrifnum trukkum. Fólki þykir oft skemmtilegra að vera á sportbílnum, en trukkurinn fer kannski yfir meira," segir Benóný.
Að sögn Halldórs B. Nellet, framkvæmdastjóra aðgerðasviðs Landhelgisgæslunnar, hefur TF-Sif verið afskaplega vel við haldið í gegnum tíðina og í raun ekki hægt að tala um að vélin sé frá 1985, þar sem svo oft hafi verið skipt um varahluti í henni.
Líklega sé skrokkurinn eini hluti hennar sem sé yfir 20 ára gamall. Þyrlan sé því ekki komin til ára sinna, þótt hönnunin sé í sjálfu sér gömul og nýjar sambærilegar vélar búnar stærri mótorum og nýrri tækni.