Adolf Guðmundsson, formaður Landssambands íslenskra útvegsmanna, segist ekki sjá ástæðu til að þrengja lög um eignarhald útlendinga að íslenskum sjávarútvegsfyrirtækjum. „Þessi lög hafa ekki truflað okkur,“ segir hann.
Samkvæmt lögum um fjárfestingu erlendra aðila í atvinnurekstri, sem sett voru árið 1991, mega útlendingar eiga allt að 25% í íslenskum sjávarútvegsfyrirtækjum. Fyrirtæki sem er óbeint í eigu útlendinga má eiga 49,9% í sjávarútvegsfyrirtæki.
„Við erum ekki á móti erlendu eignarhaldi í sjávarútvegi, en það verður að vera innan skynsamlegra marka. Reglurnar eins og þær eru núna hafa ekkert verið að þvælast fyrir mönnum. Ég held að þær séu ágætar eins og þær eru. Það er þá tryggt að menn hafi yfirráð yfir sjávarútvegsfyrirtækjunum hér heima,“ sagði Adolf.
Málið tengdist einnig starfi nefndar sem er að endurskoða lögin um stjórn fiskveiða. Þar er m.a. tekist á um hverjir eigi auðlindir hafsins. Samkvæmt lögunum er fiskurinn í sjónum sameign íslensku þjóðarinnar, en þetta sameignarhugtak er hins vegar ekki skilgreint nánar í íslenskum lögum.
Íslensk sjávarútvegsfyrirtæki hafa fjárfest í sjávarútvegsfyrirtækjum erlendis, t.d. í Þýskalandi, Bretlandi, Færeyjum og Póllandi. Þar gilda ekki sömu takmarkanir á fjárfestingum og hér á landi. Eitt stærsta útgerðarfélag landsins, Samherji, er t.d. með meira en helming starfsemi sinnar erlendis.