Koma sænska tískurisans H&M hingað til lands hefur líklega ekki farið framhjá neinum, en opnaðar verða tvær H&M verslanir hér á landi á næstu tveimur árum. Lágt verð hefur lengi verið eitt af aðalsmerkjum keðjunnar, en í gegnum tíðina hefur fyrirtækið sætt gagnrýni fyrir að starfa með verksmiðjum sem brjóta réttindi starfsfólks síns.
Þrjú ár eru síðan stjórnendur H&M samþykktu ráðstafanir til að bæta vinnuaðstæður starfsmanna, með því að skrifa undir samninginn Accord on Fire and Building Safety in Bangladesh. Skömmu áður létust 1.127 manns þegar bygging við Rana-torg í Dhaka, höfuðborg Bangladess, hrundi. Byggingin var ólögleg og ekki ætluð til verksmiðjureksturs.
Fjölmörg stór fyrirtæki fylgdu fordæminu og skrifuðu undir samninginn, en verkalýðsfélög höfðu um nokkurt skeið reynt að fá vestrænu fatarisana til að skrifa undir samkomulagið. Fram að slysinu höfðu hins vegar aðeins tvö fyrirtæki skrifað undir. Í nýlegri skýrslu kemur fram að mörg framfararskref hafi verið tekin, en enn sé þó langt í land svo starfsmenn starfi í viðunandi vinnuaðstæðum.
H&M er stærsti kaupandi fatnaðar frá Bangladess, en verksmiðjur sem framleiða föt fyrir H&M eru ekki í eigu fyrirtækisins, heldur eru gerðir sjálfstæðir samningar við þær. Verksmiðjurnar þurfa að fylgja ströngum reglum fyrirtækisins, en enn virðist þó á einhverjum stöðum brotið gegn réttindum starfsfólksins.
Á vef H&M segir að Bangladess sé einn mikilvægasti framleiðslumarkaður fyrirtækisins, og að stjórnendur þess leggi sig fram við að styðja við uppbyggingu í landinu og auka lífsgæði fólksins sem þar býr. Árið 2013 tóku starfsmenn á vegum H&M viðtöl við yfir 13 þúsund starfsmenn til að spyrja þá út í vinnuaðstæður þeirra, og haldin voru sérstök námskeið fyrir starfsfólkið þar sem því var kennt hvernig það ætti að bera sig að þegar kemur að launum o.þ.h. Þá fengu um 430 þúsund starfsmenn fræðslu um réttindi sín. Auk þess hefur fyrirtækið barist fyrir hærri lágmarkslaunum í Bangladess undanfarin ár.
Fataframleiðsla er helsta útflutningsgrein Bangladess og starfa um fjórar milljónir manna í landinu við greinina. En iðnaðurinn er borinn uppi af fólki sem fær mjög lág laun fyrir vinnu sína og verkföll eru tíð í verksmiðjunum.
Í skýrslu sem fern samtök sem berjast fyrir réttindum starfsmanna og bættum vinnuaðstæðum í fataiðnaðinum birtu fyrr á þessu ári, kemur fram að vinnuaðstæður séu ekki nægilega öruggar þar sem það vanti viðunandi brunaútganga í allt að 70% verksmiðja. Ein samtakanna, Clean Clothes Campaign, birtu frétt um skýrsluna í maí sl. þar sem fram kemur að einhverja framför megi sjá frá fyrri árum, en þó sé enn langt í land til að starfsmenn starfi í viðunandi vinnuaðstæðum.
„Það er óásættanlegt að í meirihluta H&M-verksmiðja eigi starfsfólk á hættu á að festast inni ef upp kemur eldur,“ var haft eftir Ineke Zeldenrust, hjá Clean Clothes Campaign. Á síðustu árum hefur fjöldi starfsfólks verksmiðja látið lífið í eldsvoðum, en alls eru 255 verksmiðjur sem framleiða föt fyrir H&M í Bangladess.
Í svari við skriflegri fyrirspurn blaðamanns mbl.is til H&M kemur fram að lagt sé mikið upp úr öryggi starfsmanna í verksmiðjum. Allir birgjar verði að fylgja öryggiskröfum fyrirtækisins, sem taki enn strangari kröfum fagnandi. Um sé að ræða nýjar viðbótarkröfur frá Accord on Fire and Building Safety in Bangladesh sem smám saman sé verið að innleiða í fleiri verksmiðjum.
„Sem dæmi má nefna að í öllum verksmiðjum hafa nú verið fjarlægðir lásar sem gætu gert fólki erfitt fyrir að komast út ef upp kæmi eldur, auk þess sem allar rennihurðir, samfellanlegar hurðir og rúlluhurðir hafa verið fjarlægðar úr öllum verksmiðjum,“ segir í svarinu frá H&M. Þá segir að auk þessa fari H&M fram á það að í öllum verksmiðjum séu neyðarútgangar, neyðarljós, brunabjöllur, slökkvitæki, rýmingaráætlanir og reglulegar brunaæfingar.
Þá var önnur skýrsla birt fyrr á þessu ári, sem byggist á vitnisburðum 251 starfsmanns í saumaverksmiðjum H&M í Asíu. Benti hún til þess að gróflega væri brotið gegn réttindum starfsfólksins; konur hafi verið reknar fyrir að verða óléttar og hafi orðið fyrir kynferðislegri áreitni í vinnunni.
Tímaritið Broadly greindi frá skýrslunni sem unnin var af Asia Floor Wage Alliance en það eru samtök stéttarfélaga og samtaka er berjast fyrir réttindum starfsmanna í asíska fataiðnaðinum.
Samkvæmt skýrslunni höfðu starfsmenn í ellefu af tólf verksmiðjum tískukeðjunnar í Kambódíu annaðhvort orðið vitni að því að samstarfskona væri rekin vegna þungunar eða orðið fyrir því sjálfir. Þá sögðu allir fimmtíu starfsmennirnir sem rætt var við í Indlandi að þungun væri brottrekstrarsök. Í Kambódíu sögðu starfsmenn í níu af tólf verksmiðjum fyrirtækisins að kynferðisleg áreitni viðgengist á vinnustaðnum.
Í skýrslunni var bent á að starfsfólk eigi erfitt með að komast út úr þessum aðstæðum. Ráðningarsamningar séu oftast einungis gerðir til þriggja mánaða og eigi starfsmenn á hættu að samningurinn verði ekki endurnýjaður ef þeir kvarta eða biðja t.d. um veikindafrí. Þá sé sama hætta fyrir hendi ef þeir ganga í stéttarfélag til að berjast fyrir betri launum.
Starfsmenn í fataverksmiðjum keðjunnar í Kambódíu eru með 140 dollara, eða um 18 þúsund krónur, í mánaðarlaun að meðaltali, en það eru lágmarkslaun í landinu.
Í svarinu við fyrirspurn mbl.is sagðist talsmaður H&M meðvitaður um vandamálið með ráðningarsamninga og sagði það útbreitt í fataiðnaðinum á þessum slóðum. H&M samþykki þó ekki undir neinum kringumstæðum að konum væri sagt upp vegna þungunar, og væri það gróft brot á samningi sem gerður væri við allar verksmiðjur.
Fyrirtækið hefði innleitt strangari kröfur til birgja til að reyna að vinna bug á vandamálinu með skammtímasamninga og frá árinu 2015 hefði fyrirtækið gert kröfu um að starfsfólk sem hefur starfað hjá verksmiðjunum í yfir tvö ár fái ótímabundna samninga.
Fyrir fjórum árum var sýnd heimildarmynd á TV4 sjónvarpsstöðinni í Svíþjóð þar sem fram kom að starfsfólk verksmiðju sem vann fyrir H&M fengi svo lág laun að þau nægðu ekki fyrir fæði starfsmanna. Kom þar fram að starfsfólk fengi greiddar 58 sænskar krónur, rúmar eitt þúsund íslenskar krónur, fyrir sjötíu klukkustunda langa vinnuviku.
Eftir að myndin var sýnd sagði forstjóri H&M, Karl-Johan Persson, að ekkert væri hæft í ásökununum. Sagði hann að H&M kenndi starfsmönnum sínum hvernig þeir ættu að semja um laun við vinnuveitendur sína. Fyrirtækið vildi að verkamennirnir fengju hærri laun og hefði það beitt stjórnvöld í Kambódíu þrýstingi um að hækka lágmarkslaun í landinu.
Í kjölfarið fór H&M jafnframt fram á það við stjórnvöld í Bangladess að hækkuð yrðu lágmarkslaun verkafólks sem vinnur í milljónavís við að framleiða föt fyrir erlenda markaði. Í framhaldinu heimsótti Person Dakka, höfuðborg Bangladess, og skoðaði verksmiðju sem framleiddi föt fyrir keðjuna. Mánaðarlaunin þar námu tæpum 4.600 krónum eða 37 Bandaríkjadölum.
„Við viljum að komið sé vel fram við verkafólkið. Við erum ábyrgðarfullt fyrirtæki og við lítum svo á að lág laun í iðnaðinum standi okkur nærri og þau valda okkur áhyggjum,“ sagði Persson á þeim tíma.
Árið 2011 var greint frá því að yfir 200 kambódískir verkamenn hefðu fallið í yfirlið við störf sín í verksmiðju sem framleiddi föt fyrir H&M. Ástæðan var talin efni sem notuð eru í verksmiðjum til að halda kakkalökkum í skefjum.
Þá var H&M harðlega gagnrýnt árið 2007 þegar sænsk heimildarmynd var birt í sænska ríkissjónvarpinu, en þar kom fram að keðjan notaðist við bómull í fataframleiðslu, sem börn í Úsbekistan tína.
Í myndinni komu fram upplýsingar frá mannréttindasamtökum um að 450 þúsund börn í Úsbekistan, allt niður í 7 ára gömul, væru neydd til að fara út á bómullarakrana á haustin til að tína bómull. Skólum landsins væri lokað svo börnin geti unnið launalaust á ökrunum í allt að 8 tíma á dag
Mestöll uppskeran væri svo seld til evrópskra fyrirtækja, sem framleiða fataefni. Sænska sjónvarpið fullyrti að H&M væri á meðal þeirra fataframleiðenda sem notuðu bómull frá Úsbekistan. Undirverktaki H&M í Bangladesh hefði keypt bómull beint frá landinu.
Eftir að myndin var sýnd var haft eftir Katarina Kempe, talskonu H&M, að það væru ekki nýjar upplýsingar, að börn væru notuð í vefnaðarframleiðslu. Fyrirtækið líði hins vegar ekki barnaþrælkun hjá sínum birgjum og vildi ekki að slíkt ætti sér stað. Fyrirtækið hefði lengi reynt að hafa áhrif á aðra framleiðendur í þessu efni.