Stytta þarf meðallengd innlagna, efla krafta sérfræðilækna í heilsugæslu og öldrunar- og endurhæfingaþjónustu, setja reglur um samræmda skráningu og innleiða nýtt fjármögnunarkerfi á næstu fjórum árum. Þetta er meðal þeirra tillagna sem ráðgjafarfyrirtækið McKinsey & Company leggur til í skýrslu sem fyrirtækið vann fyrir velferðarráðuneytið í nánu samstarfi við fulltrúa ráðuneytisins, Embætti landlæknis og Landspítalann.
„Þetta er pakki sem gefur okkur færi á að eiga samtal um stöðuna eins og hún er,“ sagði Kristján Þór Júlíusson heilbrigðisráðherra þegar skýrslan var kynnt. „Ég fagna því að vera búin að fá þetta í hendur,“ segir hann og kveðst telja skýrsluna geta veitt ákveðinn grunn til að kanna hvernig endurbæta megi kerfið.
Skýrslan ber heitið Lykillinn að fullnýtingu tækifæra Landspítalans og eru þar lagðar til sjö aðgerðir sem miða að því að styrkja íslenskt heilbrigðiskerfi til framtíðar. Í skýrslunni er fullyrt að hægt sé að innleiða þessar umbætur að fullu innan fjögurra ára.
„Skýrt umboð stjórnvalda og vel skipulagt stjórnunarfyrirkomulag er forsenda þess að hrinda megi breytingunum í framkvæmd á árangursríkan hátt,“ segir í skýrslunni. Auk þess sem „veita þyrfti aðgerðunum skjól t.d. frá tíðum pólitískum inngripum.“ En í því skyni telja skýrsluhöfundar að hafa þurfi helstu hagsmunaaðila með í ráðum.
Aðgerðirnar sjö sem lagðar eru til eru:
Stytting meðallengdar innlagna, sem er talin ein birtingarmynda fjölda vandamála á Landspítalanum. Efling á kröftum sérfræðilækna í heilsugæslu og öldrunar- og endurhæfingarþjónustu, með því að tengja starfsemi Landspítalans betur við starfsemi annarra sem veita heilbrigðisþjónustu er einnig nefnd.
Þá er talað um meðvitaðar ákvarðanir byggðar á staðreyndum um skipulag einkastofa sérfræðilækna. Að því er segir í skýrslunni ættu einkastofur því aðeins að veita sérfræðilæknisþjónustu á þeim sviðum þar sem kostir þess eru augljósir. „Þetta á ekki við um allar sérgreinar því sjónarmið um lágmarksgæði og kostnaðarhagkvæmni leiða til þeirrar niðurstöðu að best sé að veita sumar tegundir sérfræðilæknisþjónustu einungis á háskólasjúkrahúsinu,“ segir í skýrslunni.
Setja þurfi þá reglur um samræmda skráningu og innleiða nýtt fjármögnunarkerfi og kanna fýsileika þess að koma á sameiginlegu „lóðréttu“ stjórnskipulagi þar sem heilbrigðiskerfið væri þá t.d. endurskipulagt þannig að sameiginleg stjórnun verði á Landspítalanum, umdæmisspítölum, heilsugæslunni og öldrunarþjónustu.
Þá eigi að hagnýta upplýsingatækni eins og hægt er og beina nýjum fjárframlögum í þessar aðgerðir.