Tvítug fötluð stúlka sem stefndi Reykjavíkurborg eftir að hafa verið synjað um fulla þjónustu á eigin heimili í stað þess að koma aðra hverja viku í skammtímavistun tapaði málinu í Hæstarétti í gær. Taldi hún að kostnaður borgarinnar við að veita þjónustuna á heimili sínu svipaðan og í skammtímavistuninni.
Frétt mbl.is: Harmar niðurstöðu í máli Salbjargar
Hæstiréttur tekur undir með héraðsdómi sem sagði það ekki í verkahring dómstóla að velja þá þjónustu sem veitt væri ef hún bryti ekki á rétti fólks. Þá væri ekki séð að kostnaðurinn við þjónustu á heimili stúlkunnar væri lægri en í skammtímavistun.
Frétt mbl.is: Berst fyrir mannlegri reisn dóttur
Rætt var við föður stúlkunnar á mbl.is fyrir mánuði síðan þar sem hann sagði tregðu kerfisins koma í veg fyrir nauðsynlegar breytingar sem gerði Salbjörgu Ósk Atladóttur dóttur sinni kleift að halda mannlegri reisn.
Fyrirkomulagið er þannig að Salbjörg býr aðra hverja viku á skammtímavistun fyrir fötluð börn en hina vikuna býr hún í sinni eigin íbúð og fær þangað þá þjónustu sem hún þarf með beingreiðslusamningi við Reykjavíkurborg. Hún hefur því þurft að flytja milli húsnæða 52 sinnum á hverju ári. Sagði Atli að þau hafi reynt að fá fjármagnið sem skammtímavistunin kosti inn í beingreiðslusamninginn sem fjármagni þjónustuna á eigin heimili.
Segir Hæstiréttur að ákvörðun Reykjavíkur að hafa beiðni Salbjargar um að setja fjármuni frá skammtímavistuninni í beingreiðslusamninginn feli í sér synjun að veita Salbjörgu þjónustu umfram það sem reglur Reykjavíkur um beingreiðslusamninga mæli fyrir um.
Þá geti samningur Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks ekki átt við þar sem hann hafi ekki verið lögfestur hér á landi, en í kæru sinni vísaði Salbjörg meðal annars til hans. Segir Hæstiréttur að skipan húsnæðismála hjá Salbjörgu fari ekki í bága við réttindi hennar samanber ákvæði stjórnarskrárinnar.