Samtök ferðaþjónustunnar lýsa yfir miklum vonbrigðum með boðaðan niðurskurð í samgönguáætlun. Í tilkynningu frá samtökunum segir að velta megi vöngum um hvort helsti gullgrafari ferðaþjónustunnar sé íslenska ríkið.
„Það er með ólíkindum að þær nauðsynlegu samgönguframkvæmdir sem ferðaþjónustan hefur ítrekað kallað eftir sé nú enn og aftur ýtt út af borðinu. Sem dæmi má nefna Dettifossveg. Þær framkvæmdir hafa ítrekað verið slegnar af á sama tíma og meðaltalsaukning umferðar um svæðið er umtalsvert meiri en gengur og gerist á Íslandi,“ segir í tilkynningunni.
Þá eigi dreifing og álagsstýring ferðamanna á svæðinu mikið undir að Dettifossvegur verði greiðfær allan ársins hring.
„Rétt er að benda á að gangi áætlanir eftir hvað varðar gjaldeyrissköpun ferðaþjónustunnar á þessu ári má ætla að nýjar tekjur ríkisins af greininni muni nema um 20 milljörðum kr. á árinu. Þannig munu þjónustu- og skatttekjur ríkissjóðs af ferðaþjónustunni í heild sinni fara úr 70 milljörðum í 90 milljarða á þessu ári.“
Fullyrt er að íslenska þjóðin sé komin með ný verðmæti í hendur, sem heiti ferðamenn, og að þeim verðmætum þurfi að sinna.
„Ef þeir komast ekki leiða sinna, ef þeir eru ekki öryggir á vegum okkar um allt land er voðinn vís. Það sama á einnig við um okkur Íslendinga, enda eru öruggar og tryggar samgöngur undirstaða hagsældar okkar allra á sama tíma og þær eru lífæð ferðaþjónustunnar. Heimamenn jafnt sem innlendir ferðamenn og erlendir gestir okkar eiga mikið undir að samgöngukerfið standist þær sjálfsögðu kröfur sem almennt verður að gera til öryggis og skilvirkni þess.“
Þá er þess getið að miðað við áætlaðan 30% niðurskurð í fjárfestingum muni útgjöld til samgangna halda áfram að vera í sögulegu lágmarki sem hlutfall af vergri landsframleiðslu, eða um 0,5%, sem sé afar lágt og mun lægra en í nágrannalöndunum.
„Velta má vöngum um hvort helsti gullgrafari ferðaþjónustunnar sé íslenska ríkið. Gullgrafari er sá sem ekki horfir til framtíðar, lætur stundargróða ráða för.
Sá sem ekki byggir upp innviði og tryggir þannig þau gæði og þann grunn sem nauðsynlegur er til að byggja á til framtíðar, getur ekki vænst verðmætasköpunar þegar fram í sækir. Við skulum ekki gleyma því að verðmætasköpun er grunnur hagsældar og þannig velferðar allra landsmanna.“