Innlent | mbl | 9.8.2017 | 22:19 | Uppfært 10.8.2017 10:00

Meiriháttar læknisfræðilegt afrek

„Ég held að þetta sé eitt stærsta afrek í íslenskri fjallamennsku og auðvitað bara læknisfræðilega er þetta líka meiriháttar afrek," segir Tómas Guðbjartsson læknir um John Snorra. Ljósmynd/Kári G. Schram

„Það er alveg augljóst að lífeðlisfræðilega hlýtur hann að vera gríðarlega sterkur í hæð og þola þunna loftið vel, það fæst ekki bara með þjálfun,“ segir Tómas Guðbjartsson læknir í samtali við mbl.is. Hann segir þau afrek sem John Snorri hefur unnið á síðustu mánuðum ekki á allra færi.

Aðlögunarferlið læknisfræðilegt undur

„Ef ég myndi taka þig og setja á toppinn á K2 þá myndir þú bara líða út af og deyja á nokkrum mínútum,“ segir Tómas og bætir við að sú aðlögun sem þarf til þess að líkaminn venjist slíkri hæð sé gríðarleg vinna.

„Þetta er mjög flókið ferli og bara læknisfræðilegt undur í rauninni. Meðal annars þá framleiðir blóðið miklu meira af rauðum blóðkornum til þess að ná betur því súrefni sem er í boði, blóðið verður mjög þykkt. Lungun anda hraðar og dýpra og hjartað dælir hraðar og dælir meira í hverju slagi,“ útskýrir Tómas.

Ekki síður andlegur styrkur sem þarf til

Tómas segir að þótt hann sé ekki búinn að gera rannsóknir á John Snorra sé augljóst af afrekum hans að hann sé bæði gríðarlega sterkur íþróttamaður og úthaldsgóður í hæð. „Svo má ekki gleyma því að það er ekki síður andlegur styrkur sem þarf til þess að klára svona verkefni,“ segir hann.

„Þú þarft jafnvel að bíða í tjaldi svo sólarhringum skiptir og halda andlegri heilsu til þess að takast á við verkefnið,“ segir Tómas. Hann segir mikilvægt að átta sig á því að afrek Johns Snorra séu ekki eitthvað sem allir geti gert. „Það hafa verið gerðar rannsóknir á bestu fjallamönnum heims á rannsóknarstofum til þess að reyna að komast að því hvað skilur þá frá öðrum,“ segir hann bætir við ekki sé komið endanlegt svar við því.

Tómas Guðbjartsson, yfirlæknir á Landspítalanum. mbl.is/Kristinn Ingvarsson

Fæst ekki bara með þjálfun

„Fjall eins og K2 tekur rosalega á líkamann og ég tala nú ekki um að taka Broad Peak og Lhotse líka. Hvert fyrir sig er meiriháttar afrek,“ segir Tómas.

„Ég held að þetta sé eitt stærsta afrek í íslenskri fjallamennsku og auðvitað bara læknisfræðilega er þetta líka meiriháttar afrek," segir hann og bætir við að þetta taki á vöðva og fituforða líkamans og sýni styrk Johns Snorra.

Ekki eins og skrá sig í maraþon

John Snorri byrjaði á því að klífa fjallið Lhotse í maí áður en hann kleif K2 í júlí. Hann ákvað svo að klífa Broad Peak í lokin. „Þetta er mjög flott lagt upp hjá honum og ég held það hefði verið erfitt að fara á K2 án þess að vera búinn með annað fjall áður,“ segir Tómas. En tindarnir þrír eru allir yfir 8000 metra háir.

„Ég held það megi ekki gleymast að þetta er ekki eins og að skrá sig í maraþon og byrja að hlaupa, svo áttu vondan dag og þá ferðu bara í annað maraþon. Þú ert staddur á K2 þar sem þú veist að einn af hverjum fjórum kemur ekki til baka og það eru snjóflóð, grjóthrun og veðurfarslegar aðstæður sem þú ræður ekki við,“ segir Tómas og ítrekar að gríðarlegan andlegan styrk þurfi til, ekki síður en líkamlegan.

John Snorri og Kári G. Schram eru á heimleið en þeir komu í gær til Skardu eftir maraþongöngu frá grunnbúðum K2.