Hæstiréttur Íslands hefur tekið ákvörðun um að í fyrstu umferð verði mál eingöngu flutt um tvö atriði í svokölluðu Chesterfield-máli, sem einnig hefur verið nefnt CLN-málið, í munnlegum málflutningi réttarins sem er á dagskrá þann 11. október næstkomandi. Lúta atriðin tvö að formi málsins. Þetta kemur fram í frétt á vef Hæstaréttar.
Í málinu voru þeir Hreiðar og Sigurður Einarsson, fyrrverandi stjórnarformaður bankans, ákærðir fyrir stórfelld umboðssvik og fyrir að hafa valdið Kaupþingi „gríðarlegu og fáheyrðu“ fjártóni, að því er segir í ákæru. Magnús Guðmundsson, fyrrverandi forstjóri Kaupþings í Lúxemborg, var einnig ákærður í málinu fyrir hlutdeild í umboðssvikunum. Voru allir sakborningar sýknaðir í héraðsdómi í janúar á síðasta ári, en ríkissaksóknari áfrýjaði málinu til Hæstréttar.
Þremenningarnir voru ákærðir fyrir lán til Chesterfield United Inc., Partridge Management Group S.A. og eignarhaldsfélaga þeirra, samanlagt 510 milljónir evra haustið 2008. Það jafngilti nærri 70 milljörðum króna miðað við gengi evru 7. október 2008. Taldi saksóknari að féð væri allt tapað Kaupþingi.
Ástæðan fyrir áðurnefndu fyrirkomulagi við munnlegan málflutning í Hætarétti, er sú að forsendur í málinu eru breyttar. Í mars á þessu ári kom í ljós að Deutsche Bank samdi við Kaupþing um að greiða 400 milljónir evra, eða sem samsvarar 46 milljörðum króna, vegna krafna þrotabúsins í málinu. Með því féll Kaupþing frá kæru og málið skyldi ekki rifjað upp í dómstólum. Heildarkrafa þrotabúsins var 500 milljónir og því ljóst að bankinn greiddi stærstan hluta kröfunnar. Þar sem ákæran í málinu byggðist á því að fjarhæðin sem um ræðir væri að mestu leyti glötuð þykir Hæstarétti nauðynlegt að í fyrstu umferð, að minnsta kosti, verði málið eingöngu flutt um tvö atriði.
Annars vegar um það hvort sú greiðsla sem Deutsche Bank AG á að inna af hendi hefur þýðingu fyrir grundvöll málsins og úrlausn þess og þá eftir atvikum hvaða þýðingu. Í tengslum við það verður að ætla að fjalla verði jafnframt, meðal annars um hvort við rannsókn málsins hafi verið hugað nægilega að því hvort greiðsluskylda samkvæmt skuldabréfunum hafi hvílt á Deutsche Bank AG, og ef ekki, hvort rannsaka þurfi hvers vegna bankinn hafi þá kosið að greiða framangreinda fjárhæð. Svo og á grundvelli hvaða gagna og með hvað rökum Kaupþing ehf. og félögin tvö, Chesterfield United Inc. og Partridge Management Group SA, hafi krafið Deutsche Bank AG um greiðslu.
Hins vegar um varakröfu ákæruvaldsins um ómerkingu héraðsdóms vegna ætlaðra annmarka á samningu dómsins, sem ákæruvaldið rökstyður í greinargerð sinni til Hæstaréttar.
Komi til þess að málið verði síðar tekið til efnismeðferðar fyrir Hæstarétti verður það þá einnig flutt um kröfur ákærðu um frávísun málsins.