Innlent | mbl | 16.12.2018 | 15:50 | Uppfært 17:18

VG og Samfylkingin sitja á bar

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokksins, birti pistil um Klaustursmálið og velti upp hver viðbrögðin hefðu verið ef aðrir flokkar hefðu átt í hlut. mbl.is/Kristinn Magnússon

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokksins, birti í dag pistil á vefsíðu sinni þar sem velt er upp hver viðbrögð af Klausturmálinu hefðu verið ef annar flokkur en Miðflokkurinn ætti í hlut. Segist hann hafa fengið að birta pistilinn og má ætla af þeim orðum að Sigmundur hafi sjálfur ekki samið pistilinn, en hann deilir honum einnig á Facebook og segist vona að einhverjum þyki þetta jafn áhugavert og sér.

Í pistlinum, sem ber titilinn Er sama hver er? er Miðflokknum og Flokki fólksins skipt út fyrir Samfylkinguna og Vinstri græna.

„Sex þingmenn Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs og Samfylkingarinnar fara saman á veitingahús eins og löng hefð mun vera fyrir hjá þingmönnum og drekka sumir meiri bjór en góðu hófi gegnir, byrjar pistillinn og eru þingmennirnir kallaðir Kristín, Svanhvíti, Guðbrandur, Bjarklind, Helena og Oddrún.

Eftir samræður um stjórnmál hafi umræður þingmannanna þróast út í tal um samstarfsmenn „þar sem lofgjörð um pólitíska andstæðinga er ekki ríkjandi þema“. Sumir hafi þar endurtekið gamlar lummur sem þeir hafi heyrt í þinginu „eins og þau kunnu sannindi að formaður Miðflokksins sé geðveikur“. Þá hafi sumir fara langt fram úr sér í samkeppni um grófasta orðavalið,á meðan að aðrir fylgdust með.

„Rúmlega viku seinna kemur í ljós að ungur Heimdellingur og harðlínu-frjálshyggjumaður hafði gert ráðstafanir til að njósna um vinstrimennina sex og gera ólögmæta upptöku af einkasamtali þeirra klukkutímum saman. Þótt upptökurnar séu ólögmætar fær hann vefmiðil, hina áköfu hægrivefsíðu Tíðarandann, til að skrifa upp og birta valda kafla úr hinum leynilegu upptökum.“

Sett á svið broddborgurum Sjálfstæðisflokks til skemmtunar

Því næst eru dregnar fram tvær mismunandi útgáfur af hvert framhald málsins yrði. Annars vegar þar sem endalausar fréttir hafi verið fluttar af málinu svo vikum skipti og hins vegar þar sem einungis Tíðarandinn birtir upptökurnar.

Í fyrra dæminu setur ímyndað Leikfélag Garðabæjar sem stjórnað er „af sambýlismanni eins róttækasta frjálshyggjumanns landsins og ráðgjafa Heimdellingsins unga, upp sýningu þar sem sem [sic] „leikarar lesa með tilburðum setningar úr hinni ólögmætu upptöku, broddborgurum Sjálfstæðisflokksins til mikillar skemmtunar.“ Sýnt er beint frá sýningunni í Ríkisútvarpinu og „Heimdellingurinn ungi er hylltur sem hetja í fjölmiðlum fyrir uppljóstranir sínar og helstu hægripoppúlistar landsins keppast um að yfirbjóða skoðanabræður sína í stuðningi við hann.“

Þá fer Sjálfstæðisflokkurinn hamförum og krefst þess að allir sem heyrist í á upptökunni segi af sér „hvort sem þeir sögðu eitthvað eða bara hlustuðu á það“. Er síðar kemur í ljós að oddviti Sjálfstæðisflokksins og fulltrúi Flokks fólksins í borgarstjórn Reykjavíkur hafi setið með vinstrimönnunum sex, hluta kvöldsins, breytir það í engu afstöðu þeirra til málsins.

Skömmu síðar kemur svo upp úr dúrnum að frammámenn í Sjálfstæðisflokknum hafi á undanförnum árum verið sakaðir um kynferðislega áreitni og að formanni og forystu flokksins hafi verið kunnugt um það, en málið hafi verið þaggað niður. Formaður flokksins hafi svarar [sic] því til að málið hafi verið innanhúss og því ekki átt erindi við aðra. „Formaður siðanefndar flokksins segir leitt ef málin skaða ímynd flokksins en sendir um leið þeim sem hann rannsakaði hvatningarkveðjur.“

Hægrivefurinn Kvörnin hafi þá ekki talið málið fréttnæmt þótt einn þeirra sem ásakaðir voru hafi verið í hópi eigenda fjölmiðilsins. Ríkisútvarpið láti málið sömuleiðis gott heita og málið nái ekki einu sinni inn í yfirlit sjónvarpsfrétta.

Aldrei öðrum eins aðferðum beitt

Í síðarnefnda dæminu þar sem Tíðarandinn er einn um að birta upptökurnar snúist umfjöllun annarra fjölmiðla „fyrst og fremst um að aldrei fyrr í íslenskri stjórnmálasögu hafi öðrum eins aðferðum verið beitt.“ Þá eru tekin viðtöl við kunna álitsgjafa sem rifja upp sögur af „skrímsladeild Sjálfstæðisflokksins“.

„Forseti þingsins, flokksbróðir flestra sem teknir voru upp, lýsir yfir miklum harmi vegna málsins, þ.e. að menn skuli leggjast svo lágt að hljóðrita með ólögmætum hætti samtöl þingmanna. Þingið þurfi að bregðast við til að „vernda rétt þeirra sem gefa sig að störfum í almannaþágu“ eins og hann orðar það.“

Engu að síður fá samtölin töluverða athygli og dreifingu á samfélagsmiðlum. Ríkisútvarpið grípur þá til þess ráðs að boða til „sérstakrar umræðu um þá hættu sem stafar af því að óprúttnir aðilar nýti sér nýjustu tækni til að brjóta grundvallar mannréttindi fólks. Sú þróun sé ógn við lýðræðið og um leið stjórnarskrárvarin réttindi almennings.“

Enginn skortur sé á sérfræðingum sem útskýri að fráleitt sé að draga of miklar ályktanir af samtölum sem tekin eru upp í heimildarleysi. Ýmsar ástæður geti fyrir því að menn tjái sig með þeim hætti sem þarna hafi verið gert og vel megi heyra að ekki hafi verið mikil alvara á bak við samræðurnar.

Bent er á að Kristín hafi ekki lagt mikið til málanna, né heldur notað dónaleg orð og þá sé skiljanlegt að þær Svanhvít og Bjarklind vilji, „í öruggu umhverfi, fá útrás vegna þeirra takmarkana sem samfélagið nú til dags setji á það með hvaða hætti konur megi tjá sig“.

Kvörnin er enn fremur fordæmd fyrir að gefa í skyn í fréttaflutningi sínum að Guðbjörn, sem alla tíð hefur unnið að umhverfis- og þróunarmálum, hafi verið að gera lítið úr málaflokkum sem hann hafi helgað starfsævi sína.

Í Kastljósþætti sem formaður Miðflokksins, sem ræddur var í upptökunum, er boðaður í kemst hann lítið að fyrir spurningum sem snúast meðal annars um getgátur um það sem rætt var. Honum gengur illa að koma talpunktunum sínum að á meðan talað er yfir hann en nær að skjóta því inn að hann telji sig hafa verið beittan ofbeldi. „Áður en setningin klárast er hann spurður hvort hann geti í alvöru haldið því fram að það sé ofbeldi að gagnrýna einhvern í einkasamtali.“ Í kjölfarið hafi Twitter logað yfir „að þetta forréttindafífl skuli leyfa sér að kalla umtal um sig í einkasamtali ofbeldi. „Hvernig heldur þessi maður, sem hefur örugglega aldrei upplifað neitt, að það sé fyrir fólk sem hefur sætt raunverulegu ofbeldi að heyra þetta?““

Beinar útsendingar séu þá frá Valhöll á hverju kvöldi eftir fréttaflutning af kynferðislega áreitni og þöggun í Sjálfstæðisflokknum og greint er frá því í hverjum fréttatímanum af öðrum að formaður flokksins neiti að svara fyrir málið. Kvörnin er þá fordæmd fyrir að hylma yfir málin þrátt fyrir að hluti atburðanna hafi átt sér stað á skrifstofum fjölmiðilsins og vinstrimenn segja fjölmiðillinn hafa birt hatursáróður en þaggað önnur mál niður.

„Heimdellingurinn ungi er kjöldreginn í umræðum á netinu, grafist fyrir um fortíð hans og allt gert tortryggilegt. Rifjaðar eru upp greinar sem hann skrifaði um mikilvægi einkavæðingar í heilbrigðiskerfinu og gagnrýni hans á velferðarkerfið. Hann er sagður óheiðarlegur en því miður aðeins birtingarmynd af sjúku ástandi í flokki sem svífst einskis í því að koma höggi á andstæðinga sína til að geta viðhaldið sérhagsmunagæslu sinni.“ Enginn sé öruggur í samfélaginu verði hann ekki sóttur til saka og sérfræðingar leiddir fram til að útskýra að atburðurinn kalli á aðgerðir svo það verði ekki reglan að mannréttindi fólks séu brotin með persónunjósnum.